Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Το Θαλασσινό Τριφύλλι

Το δελφινοκόριτσο

Καράβια βγήκαν στη στεριά

Καράβια αλήτες

Καράβια είμαστε

Καράβι Κόκκινο..

Καράβια αραγμένα...

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

Νότης Μαυρουδής (Χάρτινο Καράβι) Ερωτικό, 1995

Θα φτιάξω έναν κήπο μαγικό
για να πουλάω ηλιαχτίδες και γιογιό
και πεφταστέρια.
Θα φτιάξω ένα κιόσκι εξωτικό
για να πουλάω φεγγαράδες και λωτό
τα καλοκαίρια.

Αν θες μαζί μου έλα κι εσύ
δυο πειρατές σ' ένα νησί
σ' ένα νησί των θησαυρών
και Κρούσος μα και Ροβινσών.

Θα φτιάξω ένα κήπο εξωτικό
για να χαρίζω έναν ήλιο τροπικό
και μια βεντάλια.

Θα φτιάξω ένα κιόσκι εξωτικό
για να χαρίζω της αγάπης το χυμό
και ματογυάλια...


Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

Χριστούγεννα 2011: Από την γκλάμουρ ελεημοσύνη στην αλληλεγγύη

Πράγματι, ο φετινός εορτασμός των Χριστουγέννων είναι πιο μελαγχολικός από τις περασμένες χρονιές της «αφθονίας». Η «ασθένεια» της κρίσης και το υποτιθέμενο «φάρμακο» της λιτότητας και της επίθεσης στην κοινωνία έχουν δημιουργήσει ένα ασφυκτικό περιβάλλον. Η κίνηση στα μαγαζιά πεσμένη, τα δώρα των εργαζόμενων, όσο υπάρχουν ακόμη και τέτοιοι, πετσοκομμένα, ακόμη και οι στολισμοί μίζεροι. Την ίδια στιγμή, όμως, ο φετινός εορτασμός δεν αφορά έναν άκρατο καταναλωτισμό, γκλάμουρ δεξιώσεις γεμάτες από ακριβά κοστούμια και τουαλέτες με... φιλανθρωπικό χαρακτήρα - προσωπείο. Οι αυταπάτες τέλειωσαν, γεγονός που δεν έχει μόνο αρνητικές πλευρές. Σχεδόν σε κάθε γειτονιά έχουν αναπτυχθεί δράσεις με στόχο την αλληλεγγύη και όχι την ελεημοσύνη, που αντέχουν καθόλη τη διάρκεια του χρόνου κι όχι μόνο κατά το «πνεύμα» των Χριστουγέννων, που ενεργοποιούν και «γεμίζουν» τους ανθρώπους, καλύπτουν πραγματικές ανάγκες, αποτελούν από μόνες τους ένα είδος συλλογικής “ψυχοθεραπείας”. Φέτος δεν ακούς μόνο πρέσβειρες να σε καλούν σε μια «καλή πράξη» για κάποιους, κάπου μακριά: Βλέπεις εργαζόμενους να ενισχύουν απεργούς κι ανέργους, η ανταλλαγή δώρων να γίνεται συλλογική δράση μέσα από ανταλλακτικά - χαριστικά παζάρια, οι μέχρι πρότινος κιτς εορτασμοί να γίνονται γλέντια σε γειτονιές με χαμηλό κόστος, αλλά υψηλό κέφι. Η κρίση γίνεται ευκαιρία και για τους από κάτω: Να αναπτύξουν την αλληλεγγύη μεταξύ τους, να δημιουργήσουν συλλογικές δομές - εικόνες που αν το παλέψουμε μπορεί να είναι από το μέλλον.

Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο και Φαρμακείο Ελληνικού

Την περασμένη εβδομάδα έγιναν τα εγκαίνια του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου και Φαρμακείου Ελληνικού και, όπως μας λέει ο αντιδήμαρχος Κοινωνικής Μέριμνας του Δήμου Αργυρούπολης - Ελληνικού Γιάννης Μαραγκός, τις επόμενες μέρες θα λειτουργήσει και οδοντιατρείο. Στεγάζεται στην πρώην αμερικάνικη βάση, στα γραφεία της Κοινωνικής Υπηρεσίας του πρώην δήμου Ελληνικού, είναι υπό την αιγίδα του νέου δήμου αλλά η λειτουργία του στηρίζεται στις εθελοντικές υπηρεσίες δεκάδων γιατρών, φαρμακοποιών αλλά και πολιτών που βοηθούν σε άλλα πόστα, γραμματειακή υποστήριξη κ.λπ. «Απευθύνεται σε κατοίκους τεσσάρων Δήμων, Αργυρούπολης - Ελληνικού, Γλυφάδας, Αλίμου και Αγίου Δημητρίου, που είναι άποροι και ανασφάλιστοι. Η πιστοποίηση γίνεται μέσω της Κοινωνικής Υπηρεσίας του δήμου» πληροφορεί ο Γ. Μαραγκός και συνεχίζει: «Απευθύνεται σε εκείνους που δεν έχουν καμία πρόσβαση στο Σύστημα Υγείας. Δυστυχώς, δεν είναι λίγοι αυτοί». Άλλωστε, στην περιοχή Αργυρούπολης - Ελληνικού λειτουργεί ήδη από τον Σεπτέμβρη Δίκτυο Εθελοντών Γιατρών για την περίθαλψη των ανασφάλιστων του δήμου. Συμμετέχουν 90 γιατροί, λειτουργούν τρία διαγνωστικά κέντρα και υπάρχουν ήδη 80 οικογένειες καταγεγραμμένες από την Κοινωνική Υπηρεσία του δήμου: «Είναι μια δράση αλληλεγγύης του δήμου μας που μαζί με τους εθελοντές επιχειρεί να κάνει πράξη το σύνθημα 'κανείς μόνος του στην κρίση'» επισημαίνει ο αντιδήμαρχος, απευθύνοντας μέσω της «Α» έκκληση σε ακόμη περισσότερους γιατρούς να συνεισφέρουν, διότι οι ανάγκες διαρκώς αυξάνονται: «Υπάρχει έλλειψη σε παθολόγους και γενικούς ιατρούς. Επίσης υπάρχει ανάγκη από φάρμακα τα οποία συλλέγονται από προσφορές: Όποιος μπορεί να φέρει, να μην πετιούνται τα φάρμακα, να αξιοποιούνται».

Info: Καλέστε στην Κοινωνική Υπηρεσία Δήμου Ελληνικού - Αργυρούπολης 210-9961-973 και επισκεφθείτε τον ιστότοπο: mki-ellinikou.blogspot.com/.

Ανταλλακτικό παζάρι στον Νέο Κόσμο

Την Δευτέρα η Ανοιχτή Συνέλευση κατοίκων Νέου Κόσμου οργανώνει χαριστικό - ανταλλακτικό παζάρι για να «επικοινωνήσουμε με τον κόσμο της γειτονιάς και κυρίως με τους ανέργους» όπως μας είπαν μέλη της Πρωτοβουλίας. Η Ανοιχτή Συνέλευση συγκροτήθηκε το περασμένο καλοκαίρι, την περίοδο του κινήματος των πλατειών, και συνέχισε τη δράση της αδιάκοπα μέχρι σήμερα. Κρατώντας από τις πλατείες, τα μέλη της Συνέλευσης δεν θέλησαν να δώσουν το όνομά τους: «Το παζάρι είναι ένα αντιβιοτικό κατά του καταναλωτισμού των ημερών» μας είπαν, επιμένοντας πάντως ότι «αφορμή δεν είναι τα Χριστούγεννα, αλλά οι μεγάλες ανάγκες της κοινωνίας». «Ο χαρακτήρας της αλληλοβοήθειας δεν έχει καμία σχέση με τη φιλανθρωπία. Αλληλοβοήθεια είναι να βοηθάνε οι από κάτω τους από κάτω, οι αδύναμοι μεταξύ μας, φιλανθρωπία είναι όταν έρχεται ο δυνατός και δείχνει τη δύναμή του» ανέφερε μια κυρία, μέλος της Συνέλευσης.

Info: Το παζάρι γίνεται τη Δευτέρα 26.12, 11 π.μ. με 3 μ.μ. στον Άγιο Σώστη. Παράλληλα θα γίνεται συγκέντρωση αναγκαίων ειδών γυναικείας υγιεινής κ.ά. για τις κρατούμενες των φυλακών Κορυδαλλού και Θήβας. Περισσότερα: nkosmos-sineleusi.blogspot.com/.

Κοινωνική κουζίνα στα Χανιά

Πριν λίγες μέρες η Κοινωνική Κουζίνα στα Χανιά, που ξεπήδησε επίσης μέσα από το κίνημα των πλατειών, βρήκε στέγη, μια αίθουσα που της παραχωρήθηκε από το 1οΓυμνάσιο. «Οι Χανιώτες έχουν αγκαλιάσει την πρωτοβουλία μας. Άλλωστε οι ανάγκες συνεχώς αυξάνονται» είπε η Μένη, που έπειτα από περίπου έξι μήνες διαπιστώνει την αλλαγή του κόσμου που προσέρχεται στα συσσίτια: «Στην αρχή ήταν μόνο μετανάστες ή άστεγοι. Τώρα έρχονται -και- Έλληνες θύματα της κρίσης. Υπάρχουν ορισμένοι, κυρίως μητέρες που διστάζουν να μπουν, ντρέπονται. Σε αυτές δίνουμε τρόφιμα για να τα μαγειρέψουν στο σπίτι. Δεν είναι σταθερός ο αριθμός των ανθρώπων που σιτίζονται, κυμαίνεται από 50 με 70 κάθε βράδυ».

Info: Η Κοινωνική Κουζίνα λειτουργεί κάθε βράδυ, με δύο βάρδιες στις 8 μ.μ. και 8:30 μ.μ. και στεγάζεται στην οδό Τσουδερών 46. Μοναδικοί πόροι είναι οι εθελούσιες προσφορές από πολίτες.

Πρωτοβουλία «Ιστός» Χαϊδαρίου

Με τον καινούργιο χρόνο η Πρωτοβουλία αλληλεγγύης και κοινωνικής δράσης «Ιστός» Χαϊδαρίου θα έχει βρει τη στέγη της και θα ξεκινήσει κανονικά τη λειτουργία της. Την πορεία μέχρι εδώ περιγράφει ο Κώστας Φωτεινάκης: «Η ιδέα ξεκίνησε από ανθρώπους του Οικολογικού Πολιτιστικού Συλλόγου (ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ), ενώ η τομή ήταν όταν πριν από περίπου δύο μήνες οικοτροφεία του ΨΝΑ Δαφνίου οργάνωσαν διημερίδα στην περιοχή για τον κοινωνικό αποκλεισμό. Κάτοικοι του Χαϊδαρίου ήρθαμε σε επαφή με ψυχολόγους στα ΨΝΑ Δαφνίου και Δρομοκαΐτειου και αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στη δημιουργία ενός Δικτύου Αλληλεγγύης. Άρχισε να λειτουργεί συνέλευση στην οποία συμμετέχουν επίσης εκπαιδευτικοί, κοινωνιολόγοι αλλά και απλοί κάτοικοι της περιοχής, είμαστε ήδη έτοιμοι για προσφορά νομικών, ιατρικών και οικονομικών συμβουλών, έχουμε στήσει πρόγραμμα για παιδική απασχόληση, περιβαλλοντική εκπαίδευση κ.λπ. Στόχος δεν είναι κάποιοι υπεράνω να ελεημονήσουν τους από κάτω. Θέλουμε να βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε, να διεκδικήσουμε και θα δείξει ο καιρός και η ανταπόκριση της κοινωνίας πώς θα προχωρήσουμε».

Info: istosxaidari.wordpress.com/

Δράσεις της Ανοιχτής Πόλης

Το περασμένο Σαββατοκύριακο η Ανοιχτή Πόλη 1ου Διαμερίσματος οργάνωσε χαριστικό παζάρι στα Εξάρχεια. «Υπήρχε μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο. Ήρθαν πολλοί για να προσφέρουν, ήρθαν και πολλοί για να πάρουν. Χαρακτηριστικότερη ήταν η περίπτωση μιας δασκάλας από κοντινό σχολείο που ήρθε στο παζάρι για να πάρει βιβλία και παιχνίδια ώστε να μπορέσουν να τα ανταλλάξουν τα παιδιά στο σχολείο» μας είπε η Ελθήνα Αγγελοπούλου, μέλος της Α.Π. που μας ενημέρωσε ότι η Κίνηση θα κάνει νέο παζάρι και με φαγητό στις αρχές του έτους, στην πλατεία Κοτζιά: «Αποφασίσαμε να το οργανώσουμε λίγο μετά τις γιορτές, μια συμβολική πράξη για να δείξουμε ότι συνεχίζουμε, γιατί δεν είναι μόνο τα Χριστούγεννα που υπάρχει ανάγκη αλληλεγγύης». Από το νέο έτος, εξάλλου, θα λειτουργήσει στον Νέο Κόσμο στέκι αλληλεγγύης: «Σε μια γειτονιά που περισσεύουν τα προβλήματα, ιδιαίτερα τώρα με την πλήρη κατάρρευση των προνοιακών δομών του δήμου, προετοιμάζουμε έναν χώρο που, ανάμεσα σε άλλα, θέλουμε να φιλοξενηθούν υπηρεσίες στήριξης, ηθικής και όσο γίνεται και υλικής, για τη γειτονιά», αναφέρει ο Χάρης Κωνσταντάτος από την Α.Π. 2ου Διαμερίσματος.

Δγμοσιέυθηκε στην ΑΥΓΗ

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Ο δρόμος αρκεί





24/11/2011

του Θοδωρή ΓκόνηΣχόλια

Περνάς απέναντι και είναι όλοι εκεί-όπως τότε.
Ξανά απ’ την αρχή.
Δεν θέλω σπίτι, δεν θέλω τραπέζι, δεν θέλω πρόσκληση, καναπέ, κρεβάτι, πάπλωμα.
Δεν θέλω χαρτί, μελάνι, οθόνη. Θέλω δρόμο. Άνοδο. Κάθοδο. Φανάρι να στο κρατώ ανοιχτό, αναμμένο ,πράσινο, κόκκινο να περνάς Μαρία.
Κυρα - Μαρία.



Ο δρόμος αρκεί. Οι φίλοι του δρόμου. Το στερεωτικό. Η εγγύηση. Η σφραγίδα. Ο πανηγυρισμός. Η επαλήθευση. Το άσκοπο, το ένα, το άλλο, το απρόοπτο, το διάλειμμα, το μάθημα, ο λάθος αριθμός, το πάνω κάτω, το σίγουρο, το δεξιά αριστερά.
Αριστερά. Έχει κι ο δρόμος το σαλόνι του, το άνοιγμα, το πλάτεμα, το πέταγμα, τη καταιγίδα, το πουλί που μεθά στην καταιγίδα.
Δεν θέλω γήπεδο, σκηνή, σκοινί- σαπούνι, θέλω περπάτημα, θέλω να βγω, να βρω να πιαστώ, να κρεμαστώ, από το στεναγμό, τη σκέψη σου, που τρέχει στον αέρα, που δίνει διάρκεια στον κόσμο, στη στιγμή.
Στο δρόμο.

Δεν θέλω κουβέντες και ερωτήσεις, παρατηρήσεις και εξετάσεις, θέλω το βούλιαγμα και ό,τι πιάσεις.
Θέλω το εμπόδιο να το δουλέψω, να το γυαλίσω, να το τρυπήσω, να το περάσω, να προσπεράσω.
Να σε κεράσω.

Στο δρόμο, στη γωνία, στο χαντάκι, στο σταυροδρόμι εκεί που μου είπες σ’ αγαπώ και δεν άλλαξες ποτέ τη γνώμη.
Στο δρόμο, στις νεραντζιές, στις αγκαλιές.
Στο δρόμο που προχωρεί, υποχωρεί, λοξοδρομεί και πάντα φτάνει.
Φτάνει σε μας, σε όλους εμάς που συναντιόμαστε εκεί, μονάχα εκεί, σ’ αυτήν την γιορτή.
Του δρόμου.

Σε γνωρίζω, με ξέρεις απ’ το δρόμο. Με θυμάσαι, δεν με θυμάσαι; δεν με φοβάσαι! Χαμογελάς, γελάς και προχωράς.
Περπατάς.
Στο δρόμο. Εκεί. Μόνο εκεί. Μέρα νύχτα. Σκοπιά, σκοπός. Στο φως. Στα σκοτεινά νερά.
Στις δυο τις όχθες. Να γέρνεις. Να λυγάς. Να στάζεις.
Να τραγουδάς.

Στη σκόνη τη χρυσή, στο φωτεινό το μονοπάτι.
Στο δρόμο με τα παπούτσια στο χέρι, όπως τα φόρεσε η ζωή.
Αυτή. Αθόρυβα. Άφοβα.

Όσες φορές με συνάντησες, τόσες φορές με αναγνώρισες, τόσες φορές μου μίλησες.
Με λόγια που ξέρω.
Που καταλαβαίνω.

Λόγια βουβά, ακριβά, προς τα μέσα, υπερηχητικά, που ανθίζουν εντός σου .
Τα μάτια. Στα μάτια.
Το άνοιγμα, το κλείσιμο. Η σκάλα η μεγάλη.
Το σινιάλο. Το σημάδι. Ο προβολέας.

Νερά. Δρόμοι. Παντοτινοί. Ανοιχτοί.
Θέλω στο δρόμο, στις χαμένες ώρες.
Εκεί θέλω.
Δεν θέλω σπίτι.

*Ο Θοδωρής Γκόνης είναι σκηνοθέτης - στιχουργός

Δημοσιεύθηκε στο protagon

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Θέατρο και πολιτική

Βάτσλαβ Χάβελ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 23/12/2011 στην εφημερίδα ΑΥΓΗ


Ένα κομμάτι της ιστορίας τους αποχαιρετούν σήμερα στην Πράγα οι πολίτες της Τσεχίας κηδεύοντας τον Βάτσλαβ Χάβελ, τελευταίο πρόεδρο της Τσεχοσλοβακίας (1989-1993) και πρώτο της Τσεχικής Δημοκρατίας (1993-2003), πρωταγωνιστική μορφή της αντίστασης στο αυταρχικό κομμουνιστικό καθεστώς που επεβλήθη μετά τη σοβιετική εισβολή του 1968 στην Πράγα και συντάκτη, μαζί με τους Γιαν Πάτοσκα, Ζντένεκ Μλύναρ και Πάβελ Κόχουτ, της «Χάρτας 77», τον αγωνιστή που την αποφυλάκισή του απαιτούσαν τα πλήθη στους δρόμους κατά τη διάρκεια της Βελούδινης Επανάστασης.
Ο Β. Χάβελ μπορούσε να συνδυάζει την πολιτική του δράση με το έργο του ως δραματουργού (άλλωστε ξεκίνησε την επαγγελματική του ζωή ως τεχνικός σκηνής σε κάποιο θέατρο της Πράγας). Πίστευε μάλιστα πως οι δύο αυτές ιδιότητες βρίσκονται πολύ κοντά. Στη συνέχεια δημοσιεύουμε αποσπάσματα από ένα κείμενό του τού 1997, απάντηση σε κριτική που του ασκήθηκε όπου τονιζόταν πως στην πολιτική δεν έχει θέση το θέατρο. Ο Χάβελ εξηγεί γιατί τα πράγματα δεν είναι έτσι:
“[...] Σε έναν περιορισμένο σκηνικό χώρο, μέσα σε περιορισμένο χρόνο και με περιορισμένα πρόσωπα, το θέατρο μας μιλάει για τον κόσμο, την ιστορία, την ανθρώπινη ύπαρξη. Εξερευνά τον κόσμο με σκοπό να τον επηρεάσει. Το θέατρο είναι πάντοτε και σύμβολο και συμπύκνωση. Η πολυπλοκότητα της ύπαρξης συμπιέζεται σε έναν απλοποιημένο κώδικα που επιχειρεί να αποσπάσει ό,τι πιο ουσιαστικό από το σύμπαν και να το μεταδώσει στο κοινό του. Αυτό, στην πραγματικότητα, είναι κάτι που κάνουν κάθε μέρα όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι. Το θέατρο είναι ένας μονάχα από τους πολλούς τρόπους έκφρασης της ανθρώπινης ικανότητας για γενίκευση και κατανόηση της αθέατης τάξης των πραγμάτων.
Το θέατρο διαθέτει επίσης μια ειδική ικανότητα να υπαινίσσεται και να μεταδίδει πολλαπλά νοήματα. Η δράση που παριστάνεται επί σκηνής πάντοτε ακτινοβολεί ένα γενικότερο μήνυμα, το οποίο δεν εκφράζεται απαραίτητα με λέξεις. Είναι ένα σπάραγμα ζωής οργανωμένο έτσι ώστε να μπορεί να πει κάτι για τη ζωή στο σύνολό της. Επίσης η συλλογική φύση της θεατρικής εμπειρίας είναι εξίσου σημαντική: το θέατρο προϋποθέτει πάντοτε την παρουσία μιας κοινότητας, ηθοποιών και θεατών, που το βιώνουν μαζί.
Όλες αυτές οι ιδιότητες βρίσκουν το αντίστοιχό τους στην πολιτική. Ένας φίλος μου είπε κάποτε πως η πολιτική είναι 'συμπυκνωμένη επιτομή των πάντων'. Είναι δίκαιο, οικονομία, φιλοσοφία, ψυχολογία. Αναπόφευκτα, είναι και θέατρο -θέατρο ως σύστημα συμβόλων που απευθύνεται σε εμάς ως σύνολο, ως άτομα και ως μέλη μιας κοινότητας, εμπλουτίζοντας τη φαντασία και την ευαισθησία μας. Δεν μπορώ να φανταστώ επιτυχημένη πολιτική χωρίς επίγνωση αυτού του πράγματος.
Τα σύμβολα που χρησιμοποιεί η πολιτική είναι θεατρικής φύσεως. Εθνικοί ύμνοι, λάβαρα, σημαιοστολισμοί, αργίες, δεν σημαίνουν και πολλά πράγματα από μόνα τους, όμως το νόημα που παράγουν είναι ένα όργανο αυτοσυνειδησίας της κοινωνίας, ένα εργαλείο επίγνωσης της κοινωνικής ταυτότητας και συνέχειας. [...]
Οι συμβολικές πολιτικές πράξεις μοιάζουν με αυτές του θεάτρου. Περιλαμβάνουν κι αυτές υπαινιγμούς, πολλαπλά νοήματα, ενδείξεις. Παριστάνουν κι αυτές μια επιτομή της πραγματικότητας, κάνοντας συσχετίσεις χωρίς να είναι ρητές. Κι έχουν επίσης μια καθολικά αποδεκτή τελετουργική δομή που επιβιώνει στον χρόνο.
[...] Ο σημαντικός ρόλος που παίζει στην πολιτική η θεατρικότητα είναι δίκοπο μαχαίρι. Όσοι τη διαθέτουν μπορούν να κινητοποιήσουν την κοινωνία συμβάλλοντας στην προώθηση της δημοκρατικής κουλτούρας, της συνείδησης και της υπευθυνότητας του πολίτη. Τέτοιοι άνθρωποι όμως μπορούν και να κινητοποιήσουν τα χειρότερα ένστικτα και πάθη, μετατρέποντας τους ανθρώπους σε μάζες φανατικών και οδηγώντας τις κοινωνίες στην κόλαση. [...] Αυτή είναι η τεράστια διαφορά ανάμεσα στο θέατρο ως τέχνη και στη θεατρική διάσταση της πολιτικής: Μια φρενιασμένη θεατρική παράσταση από μια ομάδα φανατισμένων αποτελεί μέρος του πολιτιστικού πλουραλισμού κι έτσι συμβάλλει στην επέκταση της ελευθερίας χωρίς να απειλεί κανέναν. Μια φρενιασμένη παράσταση από έναν φανατισμένο πολιτικό όμως μπορεί να οδηγήσει εκατομμύρια ανθρώπους σε έναν όλεθρο χωρίς τελειωμό.
Έτσι, η πολιτική δραματουργία δεν απαιτεί θεατές αλλά έναν κόσμο δρώντων προσώπων. Στο θέατρο η συνείδησή μας επηρεάζεται, αλλά η ευθύνη μας τελειώνει μόλις πέσει η αυλαία. Το θέατρο της πολιτικής έχει διαρκείς απαιτήσεις από όλους μας, δραματουργούς, ηθοποιούς και κοινό, ζητά τη λογική μας, τη μετριοπάθειά μας, την υπευθυνότητά μας, το καλό γούστο και τη συνείδησή μας”.

* Το κείμενο του Β. Χάβελ «Politics and Theatre» δημοσιεύεται ολόκληρο στα αγγλικά στο http://www.project-syndicate.org/commentary/havel45/English. Μετάφραση: Σ.Κ.

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Το κοινωνικό ωδείο είναι γεγονός.



Το κοινωνικό ωδείο είναι γεγονός. Καθηγητές μουσικής (κλασσικής, σύγχρονης, παραδοσιακής) ξεκινάνε την προσπάθεια της προσφοράς δωρεάν μαθημάτων σε όσους δεν έχουν την πρόσβαση στη μουσική παιδεία.
Απευθύνονται σε παιδιά που σταμάτησαν τις μουσικές τους σπουδές για οικονομικούς λόγους αλλά και σε όσους θέλουν να μάθουν κάποιο μουσικό όργανο αλλά δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα.
Οι εν λόγω καθηγητές θεωρούνε τη μουσική και την τέχνη γενικότερα κοινωνικά αγαθά από τα οποία κανείς δεν πρέπει να αποκλείεται.
Από τις αρχές Φεβρουαρίου θα ξεκινήσουνε μαθήματα στην Αθήνα σε χώρο που θα ανακοινωθεί σύντομα.
Τα αρχικά τμήματα θα είναι
• ΚΛΑΣΣΙΚΟ ΠΙΑΝΟ
• ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΚΙΘΑΡΑ
• ΤΣΕΛΟ
• ΟΜΠΟΕ
• ΦΛΑΟΥΤΟ
• ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ (ΘΕΩΡΙΑ -ΑΡΜΟΝΙΑ-ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ-ΣΟΛΦΕΖ)
• ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΚΙΘΑΡΑ

Το κοινωνικό ωδείο θα διευθύνεται από τη συνέλευση των καθηγητών -μαθητών και των γονέων τους.
Αν θέλετε να προσφέρετε μαθήματα ,παρτιτούρες ,μουσικά όργανα ,γραμματειακή υποστήριξη ή βοήθεια γενικά μπορείτε να στείλετε mail στοkoinwniko.wdeio@gmail.com
Αν θέλετε να μάθετε πληροφορίες για τα μαθήματα και να δηλώσετε συμμετοχή για κάποιο από τα παιδιά σας μπορείτε να μας στείλετε mail στοkoinwniko.wdeio@gmail.com με την ένδειξη ΜΑΘΗΤΗΣ
Πηγή
http://tvxs.gr/news/kala-nea/koinoniko-odeio-einai-gegonos

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Χρόνος Πυρφόρος Χρόνος Δεσμώτης Χρόνος Λυόμενος



Έννοιες του χρόνου
Από την αρχαία ελληνική φιλοσοφία στη σύγχρονη φυσική
Η αναλυτική παρουσίαση εδώ
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=635

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

Οι απαντήσεις της Ανοιχτής Λαϊκής Συνέλευσης Κορυδαλλού προς τον Γιάννη Δ. Διαμαντίδη

Η ανοιχτή λαϊκή συνέλευση Κορυδαλλού, την 11η Ιουλίου 2011, αποφάσισε να δοθεί απάντηση στην αναδημοσίευση και υιοθέτηση από τον βουλευτή Γιάννη Δ. Διαμαντίδη, του από 01/07/2011 δημοσιευμένου στην εφημερίδα «Καθημερινή», άρθρου με τίτλο «Ένα μεγάλο ευχαριστώ», του Πάσχου Μανδραβέλη .
Η συνέλευση της 18ης Ιουλίου 2011 αποφάσισε να σταλούν τα κείμενα απάντησης, στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του βουλευτή ( diamantidis@parliament.gr ) από το alskorydallou@gmail.com αλλά και από όποιον άλλον επιθυμεί να τα στείλει προσωπικά. Αποφασίστηκε επίσης, τα ίδια κείμενα, να θυροκοληθούν.
Ολόκληρα τα κείμενα των απαντήσεων στην Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Κορυδαλλού

Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Ονειρο στο Κυμα


Θα πάρει το φέρι-μποτ της γραμμής. Θα βρέξει τα πόδια του στο κύμα. Θα πάει στο καβαλιώτικο λιμάνι, πλάι στους Αιγύπτιους ψαράδες. Στα προαύλια των εκκλησιών του Αγίου Ιωάννη, της Παναγίας και του Προφήτη Ηλία. Αλλά και στις ταβέρνες, στον «Κροκόδειλο», στο «Καρνάγιο», στο «Σούσουρο» και στο «Τεμπελχανείο». Θα ανεβεί στο Κάστρο, θα ακούσει τον Σταύρο Ξαρχάκο, τη Μαρία Φαραντούρη, τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, τον Μιχάλη Σιγανίδη, τη Σαβίνα Γιαννάτου. Θα δανειστεί τη φωνή του Βασίλη Παπαβασιλείου ή των παιδιών της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θέατρου. Και στη Θάσο θα συναντήσει τον Βασίλη Βασιλικό.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ενα ουσιαστικό αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη που, με αφορμή την 100ή επέτειο από το θάνατό του και την 160ή από τη γέννησή του, αποφεύγει τον ακαδημαϊσμό και ξαναφέρνει τον παπαδιαμαντικό λόγο στην καθημερινότητα μιας πόλης. Το ετοίμασε ο Θοδωρής Γκόνης, ως κεντρικό ιστό του φετινού Φεστιβάλ Φιλίππων-Θάσου (όπως ξαναονομάστηκε το φεστιβάλ που πέρυσι αναφερόταν ως Φιλίππων-Καβάλας).
Το αφιέρωμα, με τίτλο «Τα τραγούδια του Θεού», διαχέεται κυρίως στην πόλη της Καβάλας, αλλά βρίσκει τον τρόπο να δώσει ένα μουσικό «παρών» και στο κυρίως θεατρικό πρόγραμμα που έχει σχεδιαστεί για τα αρχαία θέατρα της Θάσου και των Φιλίππων. Συμμετέχουν σπουδαίοι ηθοποιοί, συνθέτες, τραγουδιστές που, αντιστρέφοντας το στίχο του Καρούζου («Ο ακέραιος κυρ Αλέξανδρος, εκείνος ο περιούσιος Παπαδιαμάντης και το κεράκι μας ακόμη δεν το θέλει»), ανάβουν, καθένας με τον τρόπο του, ένα κεράκι για τον Παπαδιαμάντη.

Πηγή: http://adegia.blogspot.com/2011/07/blog-post_16.html

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Από γενιά σε γενιά

Τώρα το γράφουν ειρωνικά και στην Ευρώπη ότι η Ελλάδα είναι φεουδαρχική δημοκρατία, με τη σκυτάλη της εξουσίας να περνάει μονότονα όχι από κόμμα σε κόμμα, αλλά από τη μία οικογένεια στην άλλη. Θαρρείς και έχουμε δυο-τρεις βασιλικούς οίκους που, αποθεώνοντας τον νεποτισμό, ετοιμάζουν τους βλαστούς τους για τα υψηλά αξιώματα και τους τα παραδίδουν ακόμα κι αν δεν ενδιαφέρονται οι ίδιοι (όπως θρυλείται ότι συνέβη στην περίπτωση του Κ. Καραμανλή του Β΄) ή ακόμα κι αν η αξιοσύνη τους δεν είναι ιδιαίτερη, όπως στην περίπτωση του Γ. Παπανδρέου, Β΄ και αυτού, ο οποίος, σύμφωνα με όσα έλεγε κάποτε ο νυν αντιπρόεδρός του κ. Πάγκαλος, δεν ήταν για τα δύσκολα.
Επί χρόνια έγραφαν αρκετοί και εδώ για το περίεργο πολίτευμα κληρονομικής δημοκρατίας που παραμένει ασάλευτο επί δεκαετίες, σαν να βάλτωσε ο πολιτικός χρόνος. Οι «τρεις οικογένειες» δεν είναι κουβέντα του καφενείου, όπως θα έλεγαν οι «σοβαροί αναλυτές». Είναι ύλη για μελετητές που πρέπει να εξηγήσουν πώς εδώ έφτασε στην κορύφωσή του ένα φαινόμενο που παρατηρείται και αλλού (Μπους Α΄ εγέννησε Μπους Β΄), αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό. Και, εξετάζοντας την κορυφή του πολιτικού δυναμικού, ας εξετάσουν και τη βάση, όπου πολλές βουλευτικές έδρες υπακούουν στο κληρονομικό δίκαιο, όπως άλλωστε και πανεπιστημιακές.
Στην ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, ο γόνος της μιας εκ των τριών οικογενειών εθεάθη να καταψηφίζει με όλο το στυλ χαλαρότητας που πατεντάρισε. Αν έλεγες σε κάποιον αδαή ότι αυτός είναι ο πρώην πρωθυπουργός, εξαιτίας (και) του οποίου η χώρα «επανιδρύθηκε» διαλυόμενη, δεν θα σε πίστευε. Δύο άλλοι γόνοι απασχολούν τώρα τη δημοσιότητα. Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης πρώτα, που αποποιήθηκε δύο από τα βουλευτικά του προνόμια, την έξτρα αμοιβή και το αυτοκίνητο. Αν νιώθει προνομιούχος μόνο ως προς αυτά, ας επαινεθεί. Αλλά ο κ. Μητσοτάκης, νεαρότατος και άνευ κοινωνικής προϋπηρεσίας, έγινε βουλευτής (και) επειδή, λόγω ονόματος και λοιπών συμφραζομένων, βρήκε ορθάνοιχτες όλες τις καναλόπορτες, όταν πολύ μεγαλύτεροί του και με πραγματική παρουσία δεν βρίσκουν ούτε παραθυράκι. Για τον κ. Αντρίκο Παπανδρέου, πάλι, ο οικονομικός εισαγγελέας παράγγειλε να διενεργηθεί προκαταρκτική έρευνα μετά τα γραφέντα ότι είναι στέλεχος επενδυτικής εταιρείας που ποντάρει στα ασφάλιστρα κινδύνου (το μάθαμε πια, και η χρεοκοπία μας τζόγος είναι). Ο ίδιος δεν αρνείται ότι μετέχει στην «Επιτροπή Στρατηγικής ενός Κεφαλαίου Αειφορίας» της εταιρείας, παρέχοντας «στρατηγική ενημέρωση για τις περιβαλλοντικές κατευθύνσεις στον χώρο των εναλλακτικών μορφών ενέργειας και της αειφόρου ανάπτυξης» (η πασοκική ορολογία σε διεθνές πεδίο). Ετσι θα ʼναι. Μια μικρή απορία μόνο. Αν η εταιρεία πλουτίσει ποντάροντας στη χρεοκοπία της Ελλάδας, ο ίδιος, ως μέλος της αειφορικής επιτροπής της ίδιας εταιρείας, πώς ακριβώς θα νιώσει;
Άρθρο του Παντελή Μπουκάλα, 14.07.2011
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=628401

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Φάτε κολοβακτηρίδια! Σας αξίζει!



Ανοιχτή πρόκληση από την κατοχική κυβέρνηση, που αναγκάζει σε παραίτηση τον πρόεδρο του ΕΦΕΤ, γιατί ανακάλυψε κολοβακτηρίδια σε προϊόντα του LIDL και τα δέσμευσε!
Μποϋκοτάζ στα LIDL
Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Καταναλωτών «Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ» εξέδωσε ανακοίνωση διαμαρτυρίας σήμερα το πρωί για τον εξαναγκασμό σε παραίτηση του προέδρου του ΕΦΕΤ. Η ανακοίνωση έχει ως εξής:
Σήμερα, Δευτέρα 11/7/2011, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Καταναλωτών «Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ» (ΠΟΜΕΚ) έλαβε την πληροφορία ότι ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ εξαναγκάστηκε σε παραίτηση διότι αρνήθηκε να ανακαλέσει την απόσυρση των δύο προϊόντων της γερμανικής αλυσίδας LIDL, τα οποία βρέθηκαν μολυσμένα με το παθογόνο βακτήριο E-COLI. Διαπιστώθηκε μεν ότι το στέλεχος που εντοπίστηκε δεν είναι το ίδιο με αυτό που προκάλεσε τους θανάτους στη Γερμανία αλλά είναι εξίσου επικίνδυνο. Οι ποσότητες αυτών των προϊόντων έχουν αποσυρθεί από τα ράφια του σούπερ μάρκετ αλλά δεν έχουν καταστραφεί. Η γερμανική αλυσίδα πιέζει για επιστροφή τους στην κατανάλωση.
Οι Ενώσεις Καταναλωτών προκειμένου να προστατευθούν τα οικονομικά συμφέροντα και πρωτίστως η υγεία των καταναλωτών ζητάμε:
• Άμεση καταστροφή των μολυσμένων προϊόντων διότι δεν μπορούν να παίζουν παιχνίδια σε βάρος της υγείας και της ζωής των καταναλωτών,
• Ανάκληση της παραίτησης του προέδρου του ΕΦΕΤ κ. Γιώργου Νυχά, διότι πρέπει επιτέλους να αφήσουμε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς να κάνουν τη δουλειά τους,
• Οι καταναλωτές να σταματήσουν τις αγορές τους από το συγκεκριμένο σούπερ μάρκετ μέχρις ότου πραγματοποιηθούν τα δύο πρώτα αιτήματα μας
Το ΔΣ της ΠΟΜΕΚ
Δείτε επίσης: Ανάκληση Προϊόντων LIDL από τον ΕΦΕΤ
http://www.biozo.gr/node/520
http://www.biozo.gr/node/527

«Είμαι κι εγώ ένας αλήτης, ρουφιάνος, δημοσιογράφος», του Μανώλη Κυπραίου

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε η ΠΟΕΣΥ, πριν από την κατάθεση μηνυτήρια αναφοράς σε βάρος της ελληνικής οικονομίας, η οποία διεξήχθη στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΕΣΗΕΑ, συγκλονιστική ήταν η ομιλία του δημοσιογράφου Μανώλη Κυπραίου, στον οποίο τα αστυνομικά όργανα προκάλεσαν την 15-6-2011 βαριά σωματική βλάβη με τη ρίψη εναντίον του χειροβομβίδας κρότου – λάμψης εντός της στοάς της οδού Φιλελλήνων. Ακολουθεί αυτούσια η μαρτυρία του: εδώ

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Συνέλευση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.Νίκαιας-Ρέντη, Κορυδαλλού

Σας καλούμε στη Γενική Συνέλευση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α Νίκαιας-Ρέντη, Κορυδαλλού, την Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011 και ώρα 20.00 στα γραφεια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Β' Πειραιά
(Π. Ράλλη 215 Νίκαια), εν όψει της 4ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που θα πραγματοποιηθεί 16-17 Ιουλίου του 2011.
Δημοσιεύουμε το τελικό κείμενο συζήτησης
Η ΕΛΠΙΔΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ,
ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΜΠΛΟΚ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΣΥΡΙΖΑ ΠΙΟ ΕΝΩΜΕΝΟ, ΠΙΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ, ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ

Στις 8-9 και 10 Ιουλίου 2011 θα πραγματοποιηθεί η Δ΄ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλαπλασιάζουμε τις προσπάθειές μας ώστε να γίνει πιο αποφασιστική και αποτελεσματική η πάλη της Αριστεράς ενάντια στην καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης. Συμβάλουμε στη δημιουργία ενός ισχυρού μαζικού κινήματος. Επιδιώκουμε την κοινή δράση των δυνάμεων της Αριστεράς. Καλούμε τον κόσμο που εμπνέεται από την κοινή δράση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς να πυκνώσει τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, να αναζωογονήσει με νέους αγωνιστές/ριες, τις τοπικές οργανώσεις βάσης, τις κλαδικές και θεματικές επιτροπές, να αναπτύξει την πάλη ενάντια στην καταιγίδα των κυβερνητικών μέτρων και ταυτόχρονα να συζητήσει οργανωμένα και δημιουργικά τις προτάσεις της Συντονιστικής Επιτροπής, ώστε στη Συνδιάσκεψή μας να αποτυπωθεί η βούληση των μελών και του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ για ένα νέο ουσιαστικό ξεκίνημα και για τη δημιουργία μιας νέας δυναμικής του ενωτικού μας εγχειρήματος.
Δεν ξεχνάμε πόσο πληγώσαμε και πληγωθήκαμε το τελευταίο διάστημα, από διχαστικές επιλογές.
Εγγύηση για να μην επαναληφθούν παρόμοια φαινόμενα, είναι η ειλικρινής επιβεβαίωση της συμφωνίας μας ότι πορευόμαστε όλοι μαζί, η ενίσχυση της κοινωνικής μας γείωσης, η συνεχής εξωστρεφής δράση μας, η ενεργοποίηση του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ και η ουσιαστική συμμετοχή του στην αντιμετώπιση των προβλημάτων σε τοπικό και κλαδικό επίπεδο, καθώς και στις πολιτικές διαδικασίες που αφορούν στην κεντρική πολιτική μας παρουσία. Ένα προαπαιτούμενο για την υλοποίηση αυτής της συμμετοχής είναι η παρουσία των εργαζομένων , των νέων των γυναικών στο προσκήνιο των δραστηριοτήτων του ΣΥΡΙΖΑ και η ανάδειξη των ζητημάτων φύλου συνδυασμένων με την σκληρή ταξική αντιπαράθεση ενάντια στην υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων. Η ενότητα της Αριστεράς αποτέλεσε για τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στρατηγική επιλογή. Δεν θα επιτρέψουμε ούτε να σπαταληθεί, ούτε να απαξιωθεί και μάλιστα σε μια τέτοια συγκυρία που η ανάγκη της αναδεικνύεται εξαιρετικά επίκαιρη, για το λαό και τον τόπο.
Έχοντας συνείδηση των δυσκολιών της σύνθεσης των διαφορετικών εκτιμήσεων και θέσεων σε κρίσιμα οικονομικά ζητήματα αλλά και τις διαφορετικές προσεγγίσεις στα ζητήματα της οργανωτικής λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ, προτείνουμε ένα πολιτικό πλαίσιο διαλόγου για προβληματισμό και εμπλουτισμό.
Ένα πλαίσιο που να χωράνε όλες οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μίνιμουμ για να μην μπορεί να δράσει, αλλά προωθητικό και επαρκές και για να δράσει και για να προβάλει την πολιτική του ταυτότητα και ιδιαιτερότητα.

1. Το πολιτικό ζήτημα
Λύση Αριστεράς στην πολιτική κρίση


Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει εξελιχθεί στη χειρότερη και πιο επικίνδυνη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Η παραμονή της στην εξουσία θα συνοδευτεί με ακόμα πιο άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων, με ολοκλήρωση της κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους, με καθολική εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, των υποδομών και του δημόσιου πλούτου της χώρας με υποθήκευση του μέλλοντος της χώρας στα συμφέροντα του κεφαλαίου, με μια μακρόχρονη πρόσδεσή της σε ένα πείραμα χρεοκοπίας του λαού και ενός νέου απεχθούς μοντέλου κοινωνίας, με συρρίκνωση της δημοκρατίας και ενίσχυση του αυταρχισμού και της καταστολής, με υπονόμευση της εθνικής μας ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας.
Δεν έχει την πολιτική, δημοκρατική και ηθική νομιμοποίηση να υποτάσσει τη χώρα και το λαό στις απαιτήσεις των κυρίαρχων δυνάμεων του καπιταλισμού.
Σήμερα καθίσταται βασικός όρος επιβίωσης της κοινωνίας η ανάγκη:

Να ανατραπεί η πολιτική της κυβέρνησης, να ηττηθεί και να «φύγει» η κυβέρνηση Παπανδρέου. Να αποδυναμωθεί συνολικά ο δικομματισμός, να αδρανοποιηθούν τα εφεδρικά σενάρια διαμόρφωσης μνημονιακών πλειοψηφιών, να αλλάξει ο κοινωνικός και πολιτικός συσχετισμός δυνάμεων, να ενισχυθούν οι δυνάμεις της Αριστεράς.
Καμιά αυταπάτη δεν πρέπει να υπάρξει ότι η ΝΔ μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική λύση στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αφού η ΝΔ παρά την αντιπολιτευτική, αντιμνημονιακή ρητορική της, συμφωνεί με τη νεοφιλελεύθερη, σκληρή ταξική πολιτική της κυβέρνησης.
Εξάλλου οι πρόσφατες εκλογές στην Πορτογαλία έδειξαν καθαρά που οδηγούν τα πολύ υψηλά ποσοστά αποχής, ως ψήφος διαμαρτυρίας προς τις μνημονιακές επιλογές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αγωνίζεται με στόχο να δημιουργηθούν οι όροι κοινής δράσης, σύγκλισης και συμπαράταξης όλης της αριστεράς και της συνάντησής της με τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ που διαχωρίζει σταθερά και αξιόπιστα τη θέση του από τις πολιτικές των μνημονίων. Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί στη συγκρότηση μετώπου κοινής δράσης και πολιτικής συνεργασίας ώστε να διαμορφωθεί μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία, ένας νέος συνασπισμός εξουσίας στη βάση ενός προωθημένου ριζοσπαστικού, προγράμματος.

2. Το οικονομικό ζήτημα
Να δώσουμε ένα τέλος στην βαρβαρότητα του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.

Οι συνέπειες της εφαρμογής του μνημονίου είναι δραματικές. Η κυβέρνηση με εργαλείο το μνημόνιο πέτυχε να ικανοποιήσει τις πιο μύχιες επιδιώξεις του κεφαλαίου, να ανατρέψει θεμελιώδεις κατακτήσεις δεκαετιών πάλης των εργαζομένων και ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων, να βυθίσει την οικονομία στο φαύλο κύκλο υπερχρέωσης και ύφεσης. Παρά την αποτυχία των μέτρων να υλοποιήσουν τους διακηρυγμένους στόχους, η κυβέρνηση και η τρόικα επιμένουν στην ίδια και σκληρότερη γραμμή. Ήδη εξαγγέλθηκαν συμπληρωματικά μέτρα για το 2011 και νέα κατεδαφιστικά μέτρα για την τριετία 2012-14, ενώ προωθείται το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και ό,τι έχει απομείνει από τις δημόσιες επιχειρήσεις. Κάτι που αποτελεί τεράστιο έγκλημα σε βάρος της κοινωνίας και της χώρας μας.
Το προωθούμενο σύμφωνο για το ευρώ, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει το δομικό πρόβλημα του μηχανισμού του ευρώ που παράγει τεράστιες αποκλίσεις, εξαρτήσεις και υπερχρέωση αλλά αντίθετα επιβάλει τη δικτατορία των αγορών, των ισχυρών κρατών, των τραπεζών και των δανειστών ενώ συρρικνώνει περαιτέρω τη δημοκρατία, ενισχύει τον αυταρχισμό και την καταστολή και θεσμοθετεί το νεοφιλελευθερισμό.
Οι κυρίαρχες δυνάμεις του καπιταλισμού οικοδομούν συστηματικά ένα μοντέλο Ε.Ε. που έχει ως χαρακτηριστικά:
• το μιλιταρισμό,
• την κατάργηση της κρατικής ιδιοκτησίας σε όλους τους τομείς
• την εφαρμογή σκληρών ταξικών μέτρων διανομής του πλούτου υπέρ του κεφαλαίου και μιας μικρής κοινωνικής μειοψηφίας
• την κατεδάφιση των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων του κόσμου της εργασίας
• την υπονόμευση του μέλλοντος των νέων,
• τη συρρίκνωση της δημοκρατίας
• την απαξίωση των θεσμών, την ενίσχυση του αυταρχισμού και της καταστολής, την κλιμάκωση των φαινομένων ρατσισμού, την οικολογική υποβάθμιση.
Εμείς σε συντονισμό και με άλλες δυνάμεις στην Ε.Ε. και την Ευρώπη, παλεύουμε για την ανατροπή αυτού του μοντέλου.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι επίκαιρη η ανάγκη για ανατροπή του οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου που οικοδομεί ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός και η σύνδεση της εναλλακτικής πρότασης με τη σοσιαλιστική προοπτική .
Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για ένα εναλλακτικό πρότυπο οικονομικού, κοινωνικού και οικολογικού μετασχηματισμού της χώρας σε όφελος του εργαζόμενου λαού που θα περιλαμβάνει και την ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα, εντάσσονται σ’ ένα συνολικό σχέδιο και πρόγραμμα που κατευθύνει την δράση του.
Οι επίκαιροι άξονες μιας δεν μπορεί παρά να θέτουν τα πιο κάτω ζητήματα:

- α. Άμεση απεμπλοκή από όλα τα μνημόνια –ελληνικά και ευρωπαϊκά- και τις συνέπειές τους.
- β. Πάλη για να μην εγκριθεί το νέο τετραετές μνημόνιο.
- γ. Ριζική αναδιανομή του πλούτου και του εισοδήματος, αποκατάσταση των πληγμάτων που έχουν δεχθεί οι μισθοί και οι συντάξεις, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και η παραγωγική βάση της χώρας. Ανατροπή των περικοπών και επιστροφή των μισθών και συντάξεων στα επίπεδα που είχαν πριν το μνημόνιο. Φορολόγηση των μεγάλων επιχειρήσεων με συντελεστή 45%. Φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας και της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας. Μέτρα για την αύξηση της σταθερής εργασίας, την απόκρουση των απολύσεων και της απορυθμισμένης εργασίας, την ισότητα των δύο φύλων στην εργασία, την εξάλειψη κάθε μορφής βίας στους χώρους εργασίας. Στήριξη των ανέργων, του κοινωνικού κράτους και ενός δημόσιου και κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των Συνδικάτων.
- δ. Απόρριψη του Συμφώνου για το ευρώ. Η κυβέρνηση δεν έχει καμιά νομιμοποίηση να υπογράψει αυτό το Σύμφωνο, ούτε η Βουλή να το εγκρίνει. Να μιλήσει ο λαός και να το απορρίψει με δημοψήφισμα. Συμβάλουμε στην ανάπτυξη αντίστοιχων κινημάτων σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ταυτόχρονα, ανεξάρτητα από τις υπάρχουσες διαφορετικές απόψεις,
για την ανατροπή του νεοφιλελεύθερου ευρωπαϊκού οικοδομήματος, για την υπεράσπιση των κατακτήσεων των εργαζομένων.
- ε. Ριζική αντιμετώπιση του χρέους.
Το χρέος συνιστά μείζον πρόβλημα, έχει καταστεί μη βιώσιμο και μη διαχειρίσιμο. Έχει καθαρά σκληρό ταξικό χαραχτήρα και είναι σύμπτωμα των επιλογών των δυνάμεων του κεφαλαίου. Δεν είναι χρέος του λαού και δεν μπορεί να φορτώνεται στην πλάτη του. Διεκδικούμε τη διαγραφή του μέγιστου μέρους του και ουσιαστική βελτίωση των όρων αποπληρωμής του υπόλοιπου, ανάλογα με τις πραγματικές δυνατότητες της χώρας. Συμβάλουμε στην ανάπτυξη κινήματος, συμμετέχουμε σε μορφές ελέγχου (Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου, Επιτροπή Έλεγχου της Βουλής), αμφισβήτησης και προσδιορισμού του απεχθούς και παράνομου τμήματός του, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Αποκρούουμε τα σενάρια «αναδιάρθρωσης», που μεθοδεύονται με αλλεπάλληλους νέους δανεισμούς και στοχεύουν να εξυπηρετήσουν τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των κερδοσκόπων δανειστών δημιουργώντας ταυτόχρονα συνθήκες μόνιμης υπερχρέωσης και υποθήκευσης της δημόσιας περιουσίας.
- στ. Εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο του Τραπεζικού συστήματος της χώρας, αλλαγή του προσανατολισμού και της λειτουργίας του, υπέρ του λαού και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
- ζ. Υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των αγαθών της παιδείας, της υγείας, της παροχής ενέργειας, της παροχής κοινωφελών υπηρεσιών, της κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας.
- η. Απόκρουση των ιδιωτικοποιήσεων και της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας. Εφαρμογή προγραμμάτων ανασυγκρότησης της οικονομίας σε όφελος των εργαζομένων και του λαού.
- θ. Δημοκρατική αναμόρφωση του κράτους και του πολιτικού συστήματος.
- ι. Πάλη για διαμόρφωση προϋποθέσεων που θα υπηρετήσουν το όραμα και το στρατηγικό στόχο του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας.

3. Το κοινωνικό πρόβλημα
Για μια αγωνιστική κοινωνική συμμαχία των θυμάτων του μνημονίου.


Η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψή μας, πραγματοποιείται μέσα σε ένα εξαιρετικά «καυτό» και εκρηκτικά κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον.
Η βαρβαρότητα του μνημονίου, που συνεχώς ανανεώνεται και ενισχύεται, το ξεπούλημα του πλούτου της χώρας και η πρωτοφανής επέμβαση της τρόικας, του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας, στα εσωτερικά μας, έχουν οδηγήσει τους εργαζόμενους, το σύνολο του ελληνικού λαού και τη χώρα μας στη χειρότερη κατάσταση στη σύγχρονη ιστορία.
Σ’ αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα έχουμε από την ώρα που εξαγγέλθηκε το μνημόνιο και τα πρώτα μέτρα της κυβέρνησης, μια συνεχή κλιμάκωση των λαϊκών αγώνων σε πολλά επίπεδα. Απεργίες, συλλαλητήρια και πολλές άλλες μορφές αντίστασης και πάλης, νέα κοινωνικά κινήματα (διόδια, δεν πληρώνω, ακρίβεια, χωματερές κλπ) σφράγισαν αυτούς τους αγώνες την προηγούμενη περίοδο.
Το τελευταίο διάστημα μπήκαμε σε μια νέα φάση του κινήματος αντίστασης κατά των μέτρων, που αποτελεί τομή και νέα ποιότητα. Έχουμε το κίνημα των «αγανακτισμένων». Στην πλατεία Συντάγματος και σε όλες τις πλατείες των μεγάλων πόλεων της χώρας.
Ένα κίνημα που διαμορφώνει κλίμα αισιοδοξίας και θετικές προοπτικές.
Τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του κινήματος είναι:
• Η συγκλονιστική συμμετοχή νέων, αλλά και όλων ανεξαιρέτως των ηλικιών, η μαζικότητα, η συνέχεια, η μαχητικότητα, η πανελλαδική διάστασή του, ο αυτόνομος χαρακτήρας του, τα στοιχεία της συλλογικότητας, της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης και του διεθνισμού.
• Η σαφήνεια των κεντρικών του στόχων:
- Να ανατραπεί το μνημόνιο και τα πρόσθετα μέτρα
- Να φύγει η κυβέρνηση
- Να φύγει η τρόικα από την Ελλάδα.

Τα συνθήματα αυτά ενώνουν όλους και όλες που συμμετέχουν στο κίνημα των «αγανακτισμένων».

Οι δυνάμεις του κατεστημένου, αιφνιδιασμένες και αμήχανες στην αρχή, προσπάθησαν για λίγο να χαϊδέψουν αυτό το κίνημα και να το φέρουν σε αντιπαράθεση με το εργατικό και λαϊκό κίνημα της προηγούμενης περιόδου. Τώρα περνούν ανοιχτά σε επίθεση με σαφή την προσπάθεια συκοφάντησής του. Μιλούν για δήθεν κινδύνους, για τη δημοκρατία και την ομαλή πορεία της χώρας, εκμεταλλευόμενες κυρίως κάποια ακραία συνθήματα τμημάτων αυτού του κινήματος.

Αποτελεί θετική εξέλιξη ότι το κίνημα των «αγανακτισμένων», με την πάροδο του χρόνου, χωρίς να χάνει τη μαζικότητα του, οργανώνεται με συστηματικό και συλλογικό τρόπο, ενώ εντείνεται η προσπάθεια προσανατολισμού του σε συγκεκριμένους στόχους ανατροπής της νεοφιλελεύθερης και αντιλαϊκής πολιτικής.
Καθημερινά πραγματοποιούνται ανοιχτές συνελεύσεις με μεγάλη συμμετοχή και ευρύ φάσμα συμμετεχόντων. Έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι μορφές άμεσης δημοκρατίας που χρησιμοποιούνται.
Οι συνελεύσεις αυτές συζητούν για όλα τα ζητήματα που αφορούν την πορεία αυτού του κινήματος.
Μέσα στον Ιούνιο προβλέπεται κλιμάκωση των εκδηλώσεων. Ενόψει της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. και της ψήφισης από τη Βουλή του νέου «μεσοπρόθεσμου» προγράμματος.

Η κυβέρνηση καλλιεργεί και ποντάρει στο φόβο της κοινωνίας και των εργαζομένων, με επίκληση κυρίως των επιπτώσεων της χρεοκοπίας της χώρας. Ως ένα βαθμό καταφέρνει επικοινωνιακά να δημιουργήσει ένα τέτοιο κλίμα. Αυτό το «μούδιασμα» του λαϊκού κινήματος ενίσχυσαν και άλλοι παράγοντες και κυρίως η αφερεγγυότητα της ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος και οι δυσκολίες κοινής δράσης και συνεργασίας των δυνάμεων της Αριστεράς. Πρωταρχικό ζήτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η συμβολή του στην ανάπτυξη ενός ισχυρού μαζικού κινήματος με κεντρικά συνθήματα - μηνύματα :
α. Δε χρωστάμε. Το χρέος δεν είναι του λαού.
β. Δεν πληρώνουμε. Δεν αναγνωρίζουμε το επαχθές και τοκογλυφικό, δηλαδή το μεγαλύτερο μέρος του χρέους. Να πληρώσουν το κεφάλαιο και αυτοί που προκάλεσαν την κρίση.
γ. Δεν πουλάμε. Θεωρούμε έγκλημα το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.
δ. Δεν αποδεχόμαστε τις όλο και χειρότερες, τις βάρβαρες μνημονιακές πολιτικές.
Στόχοι του κινήματος είναι:
- Η απεμπλοκή από το μνημόνιο, η υπεράσπιση των εισοδημάτων και των δικαιωμάτων, η αναδιανομή του πλούτου, η έκφραση έμπρακτης αλληλεγγύης ώστε να κρατηθούν όρθιοι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα,
- Η προάσπιση των δημόσιων αγαθών, η επαναφορά των νευραλγικών τομέων της οικονομίας και της κοινωνίας στην κρατική ιδιοκτησία, με ουσιαστικό κοινωνικό έλεγχο,
- Το χτύπημα της ακρίβειας, της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Είναι επείγον ζήτημα να αλλάξει η κατάσταση.
- Να ξεπεραστεί η αδράνεια των ηγεσιών των κεντρικών συνδικάτων.
- Μορφές συντονισμού που δοκίμασε το εργατικό κίνημα στο παρελθόν των δευτεροβάθμιων και πρωτοβάθμιων σωματείων, πρωτοβουλίες ανέργων, επισφαλώς εργαζομένων και ανέργων, κινήματα ανυπακοής αλληλεγγύης και υποστήριξης δημόσιων αγαθών, πρέπει να αναπτύσσονται και να βρίσκουν τρόπο να ενοποιούνται σε κεντρικό επίπεδο σε ένα ενιαίο κέντρο αγώνα με όρους συμμαχίας όλων των λαϊκών στρωμάτων που πλήττονται από τις μνημονιακές πολιτικές.
Ιδιαίτερο ρόλο σ’ αυτό τον αγώνα θα παίξουν και οι δυνάμεις της νεολαίας, εργαζόμενης και σπουδάζουσας, που το μνημόνιο και τα συνολικά μέτρα της κυβέρνησης υπονομεύουν σε τρομακτικό βαθμό τη δυνατότητα εργασίας τους και συνολικά το μέλλον τους.
- Οι γυναίκες, πληττόμενες ιδιαίτερα σκληρά από την κρίση, συγκροτούν έναν εξαιρετικά δυναμικό παράγοντα αντίστασης και αλλαγής που μπορεί να αξιοποιηθεί, πάντα βέβαια με όρους ισότητας ανάμεσα στα δύο φύλα που, θα γίνουν σεβαστοί και όταν οι αγώνες ευοδωθούν.
- Οι Συνελεύσεις των Οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ (Νομαρχιακές, Τοπικές, Κλαδικές, Θεματικές) να χρεώσουν μέλη τους και να πάρουν πρωτοβουλίες για τη στήριξη γενικότερα των κινημάτων ανυπακοής, αλλά και των κινημάτων που αναπτύσσονται ιδιαίτερα στους τομείς της εκπαίδευσης (Καλλικράτης στα Σχολεία) της Υγείας (Καλλικράτης στα Νοσοκομεία), του φεμινισμού, στο Περιβάλλον (Σκουπίδια, χωματερές κλπ), στο «δεν πληρώνω», στην «ακρίβεια» κλπ.
Το Μνημόνιο και η νέα απεχθής εποχή στην οποία μας εισάγει, δεν έχει μόνο οικονομικά χαρακτηριστικά και επιπτώσεις. Διαπερνά όλη την κοινωνική ζωή και προωθεί την ιδεολογία της αλληλοεξόντωσης και της υποταγής σε ζητήματα πολιτισμού, μόρφωσης, ιδεολογίας, ΜΜΕ, ηθικής υπόστασης, ισοτιμίας των πολιτών όσον αφορά τα δύο φύλα και όσον αφορά τους/τις πολίτες από τη μια και τους/τις μετανάστες/τριες από την άλλη. Είναι μια πολιτιστική οπισθοδρόμηση που αγγίζει κάθε πλευρά της ζωής. Είναι θετικό που και τα ποιοτικά στοιχεία της αντίστασης έχουν αρχίσει ήδη να αναδεικνύονται μέσα από ποικίλα κινήματα αλληλεγγύης και πρωτοπόρες ιδέες.


**********



B. ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ
ΣΥΡΙΖΑ: ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ
ΘΕΜΕΛΙΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΑΣ.


1. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πρωτότυπο πολιτικό σχήμα που, χωρίς να είναι ενιαίος πολιτικός οργανισμός, συνιστά μια πολιτική συμμαχία κομμάτων, οργανώσεων και μη ενταγμένων σε συνιστώσες αγωνιστών/στριών της αριστεράς και προοδευτικών πολιτών, που λειτουργεί με την μορφή του πολιτικού κινήματος .Τα κόμματα και οι οργανώσεις που συμμετέχουν διατηρούν την οργανωτική, πολιτική και ιδεολογική αυτοτέλειά τους, αλλά φροντίζουν ώστε να προωθούνται οι κοινοί στόχοι και η αυτοτελής τους δράση να μην εμποδίζει την κοινή πολιτική δράση.
Οι αποφάσεις σε όλη την κλίμακα του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκεται να λαμβάνονται συναινετικά και με ομοφωνία, με εξάντληση όλων των δυνατοτήτων και περιθωρίων που υπάρχουν, και όταν αυτό δεν επιτυγχάνεται, με την πλειοψηφία των 2/3.
Για τη διαμόρφωση της οργανωτικής δομής του ΣΥΡΙΖΑ λαμβάνεται σοβαρά υπόψη η ανάγκη να μην διακυβεύεται ο χαρακτήρας του και συγχρόνως να βαθαίνει η δημοκρατική λειτουργία στην κατεύθυνση των δικαιωμάτων των μελών. Ιδιαίτερη φροντίδα έχει καταβληθεί ώστε να συμμετέχουν ισότιμα η Νεολαία, οι γυναίκες ,οι Περιφέρειες και οι Συνιστώσες.. Ο τρόπος συγκρότησης της Πανελλαδικής Σύσκεψης αλλά και της Σ.Ε. είναι ένα μίγμα αυτών των παραγόντων και συνδυάζει τον ορισμό ή επιλογή με τη δυνατότητα εκλογικής διαδικασίας.
2. Ο ΣΥΡΙΖΑ συγκροτείται με ανοιχτές διαδικασίες σε νομαρχιακό, τοπικό και κλαδικό επίπεδο και επιχειρεί να συσπειρώσει στο πολιτικό σχέδιο της ριζοσπαστικής αριστεράς ευρύτατο αριθμό πολιτών. Τα οργανωτικά κύτταρα του ΣΥΡΙΖΑ συγκροτούνται παντού σε νομαρχιακό επίπεδο στους νομούς της χώρας και σε επίπεδο κλάδων και δήμων στις μεγάλες πόλεις. Μέλη τους θεωρούνται τα μέλη όλων των οργανώσεων – συνιστωσών που τον συγκροτούν και οι μη ενταγμένοι- ες σε επιμέρους συνιστώσα αριστεροί πολίτες-αγωνιστές που επιθυμούν να συμμετάσχουν στην οργανωμένη του δράση και καταγράφονται στις καταστάσεις των τοπικών οργανώσεων. Στόχος είναι η εξωστρεφής δράση του ΣΥΡΙΖΑ, η συμμετοχή στο κίνημα κάθε περιοχής και κλάδου, η ανάπτυξη πολιτικών πρωτοβουλιών, η πολιτική παρέμβαση για τα ζητήματα ευθύνης του. Η δράση των οργανωτικών κυττάρων του ΣΥΡΙΖΑ, συντονίζεται από αντιπροσωπευτική Γραμματεία, η οποία ορίζει τον/την Συντονιστή της, που εναλλάσσεται σε τακτά χρονικά διαστήματα (πχ ανά 6μηνο).
3. Σε κεντρικό επίπεδο ο πολιτικός σχεδιασμός και οι αποφάσεις για θέσεις, δράσεις και πρωτοβουλίες λαμβάνονται από την Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή που πρέπει να έχει ευρεία σύνθεση . Η ΠΣΕ ορίζει Συντονιστή-στρια της δουλειάς της, ο οποίος/α εναλλάσσεται ανά εξάμηνο καθώς και τριμελές γραφείο τύπου και οργανωτική επιτροπή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σε κεντρικό επίπεδο εκπροσωπείται από τον εκάστοτε Πρόεδρο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ.
Στη Γραμματεία διατυπώθηκε και η πρόταση να εκπροσωπείται από τον/την εκάστοτε συντονιστή της δουλειάς της.
Συγκροτούνται επίσης θεματικές επιτροπές, που ασχολούνται με συγκεκριμένους τομείς δράσης, ενώ για επίκαιρα και κρίσιμα θέματα δημιουργούνται ad hoc ομάδες εργασίας και διοργανώνονται ειδικές συζητήσεις για επεξεργασία θέσεων .

4. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη συνέρχεται μία φορά τον χρόνο και αποτελεί ένα σώμα διαβούλευσης και αποφάσεων για την εκτίμηση του απολογισμού δράσης και την διαμόρφωση της πολιτικής στάσης του σχήματος για τον επόμενο χρόνο. Η Συνδιάσκεψη απαρτίζεται από την Συντονιστική Επιτροπή και από αντιπροσώπους, οι οποίοι-ες ορίζονται (συναινετικά ή με εκλογές) από τις νομαρχιακές, τοπικές και κλαδικές οργανώσεις. Αντιπροσώπους, επίσης, μπορούν να ορίζουν οι θεματικές Επιτροπές, καθώς και οι Επιτροπές Νεολαίας και Γυναικών.
Η Συνδιάσκεψη μπορεί να επικυρώνει την σύνθεση της Συντονιστικής Επιτροπής (κάθε δύο χρόνια ,ανάλογα με τον τρόπο που θα αποφασιστεί ) και να συζητά τις προτάσεις που εισηγείται η Συντονιστική Επιτροπή. Μετά την συζήτηση διαμορφώνεται από την ΣΕ το τελικό σχέδιο απόφασης και επικυρώνεται.
5. Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ συντονίζονται στο μαζικό επίπεδο με στόχο την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα (στο εργατικό κίνημα, στα κινήματα, στην τοπική αυτοδιοίκηση).
6. Για κρίσιμα ζητήματα οργανώνονται συζητήσεις σε όλες τις νομαρχιακές, κλαδικές και τοπικές επιτροπές, ενώ με πρόταση της ΣΕ ή ενός ποσοστού των μελών του ΣΥΡΙΖΑ που θα οριστεί, μπορεί για κρίσιμες επιλογές να οργανώνονται δημοψηφίσματα.
Ενδεικτικά η πρώτη Πανελλαδική Σύσκεψη αντιπροσώπων συγκροτείται ως εξής:
1. Διαμορφώνεται, άμεσα, ο κατάλογος μελών ΣΥΡΙΖΑ από τα μέλη των συνιστωσών και τους ανένταχτους.
2. Νομαρχιακές Επιτροπές, συγκροτούνται στις έδρες κάθε Νομού, ενώ Τοπικές Επιτροπές συγκροτούνται σε επίπεδο Δήμου, κυρίως των περιοχών Αττικής και Θεσ/νίκης, αλλά και σε πόλεις κάθε Νομού.
3. Οι αντιπρόσωποι επιλέγονται ή εκλέγονται με μέτρο 1 αντιπρόσωπος ανά 5 συμμετέχοντα στη Συνέλευση μέλη:
Στην περίπτωση που τελικά υπάρχει πολύ μικρή συμμετοχή μελών σε κάποια συνέλευση και πολύ μεγάλη διαφορά μεταξύ των εγγεγραμμένων μελών και των μελών που πήραν μέρος στη συνέλευση, μπορεί, σε συμφωνία με την 11μελή Γραμματεία, να σταλεί αυξημένος αριθμός αντιπροσώπων από όσους δικαιούται η οργάνωση με βάση το μέτρο 1:5.
Για την εκλογή αντιπροσώπων :
• Για την εκλογή αντιπροσώπων σε σχέση με τα φύλα προτείνεται η ισομερής αντιπροσώπευση των δύο φύλων
• Για την εκλογή αντιπροσώπων μη ενταγμένων σε συνιστώσες προτείνεται : Α) η όσο γίνεται πιο διευρυμένη συμμετοχή τους και σε κάθε περίπτωση να μην υπολείπεται του 20% του αριθμού των αντιπροσώπων.
Β) να εκπροσωπούνται οι μη ενταγμένοι σε συνιστώσες σε ποσοστό 50%
Για το ζήτημα αυτό θα υπάρξει επεξηγηματικό κείμενο της Γραμματείας.
4. Η Κοινοβουλευτική Ομάδα και ο Ευρωβουλευτής είναι κανονικά μέλη της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης.
Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή, μπορεί ενδεικτικά να συγκροτείται:
- Από τα μέλη της Εκτελεστικής Γραμματείας.
- Από τα μέλη της Κοινοβουλευτικής και Ευρωβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.
- Από 3 μέλη που ορίζει κάθε Συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ.
- Από 30 μέλη της Περιφέρειας Αττικής, 10 μέλη της Περιφέρειας Μακεδονίας και 3 μέλη από τις άλλες 11 Περιφέρειες της χώρας.
- Από 3 μέλη από τις Επιτροπές Γυναικών, Νεολαίας και τις άλλες Θεματικές Επιτροπές.
Η σύνθεση της ΠΣΕ χρειάζεται μέριμνα ώστε να περιλαμβάνει ικανή εκπροσώπηση εργαζομένων, γυναικών , νέων και μη ενταγμένων με τρόπο που θα αποφασιστεί από την συνδιάσκεψη.
Το ζήτημα αυτό θα ξανασυζητηθεί πριν την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, αφού έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες και υπάρχει σαφής εικόνα.
Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή, συνεδριάζει τακτικά ανά 3μηνο και έκτακτα όταν αποφασίσει η Εκτελεστική Γραμματεία ή το ζητήσουν 3 Συνιστώσες ή 10 μέλη της ΠΣΕ.

Η ΠΣΕ ορίζει 11μελή Εκτελεστική Γραμματεία, την οποία εξουσιοδοτεί να αναπτύσσει την τρέχουσα δραστηριότητα με βάση τις αποφάσεις της και το γενικότερο Πολιτικό Πλαίσιο της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης.

Γενικά σε ότι αφορά τη συγκρότηση των οργάνων και των Σωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, την εκλογή αντιπροσώπων και την διάταξη των στελεχών του , σε όλα τα επίπεδα, ισχύει και πρέπει να εφαρμόζεται η αρχή του πλουραλισμού.
**********

Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

Στα 575 δις οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα !!!

«Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, οι Γερμανοί οφείλουν στους Έλληνες 575 δισ. ευρώ από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Γερμανοί χρωστούν πολύ περισσότερα στους Έλληνες, από ό,τι οι Έλληνες στη Γερμανία», σημειώνει ο οικονομολόγος και σύμβουλος της γαλλικής κυβέρνησης, Ζακ Ντελπλά, τονίζοντας πως «εν πάση περιπτώσει, ζουν στο ίδιο οικοσύστημα. Αν καταρρεύσει, θα πέσουν όλοι». Παράλληλα, ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας της Γερμανίας Ρίχαρντ φον Βαϊτσέκερ καλεί τη Γερμανία να στηρίξει την Ελλάδα, η διάσωση της οποίας δεν θα πρέπει να αποτύχει εξαιτίας της Γερμανίας.

«Όμως αν χρεοκοπήσει η Ελλάδα, αυτό θα σημάνει ένα καρδιακό επεισόδιο για το τραπεζικό της σύστημα. Η Ελλάδα θα είναι στην ευρωζώνη χωρίς όμως να μπορεί να χρησιμοποιεί το ευρώ. Η έξοδός της από την ευρωζώνη θα προκαλούσε γιγαντιαία ύφεση στη χώρα και τρομερούς κινδύνους στην υπόλοιπη Ευρώπη», δηλώνει.
Ο Ντελπλά, μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Αναλύσεων της γαλλικής κυβέρνησης και οικονομικός σύμβουλος της τράπεζας ΒΝΡ Paribas, υποστηρίζει ότι η Γερμανία θα έπρεπε να θυμηθεί ότι μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο χρωστούσε 16 φορές το ΑΕΠ της, το οποίο κανείς δεν της ζήτησε έκτοτε.
«Σε αυτό το πλαίσιο η Γερμανία, όπως και ολόκληρη η Ευρώπη», που ζητά την πολιτική και οικονομική αλληλεγγύη, «οφείλει σήμερα να σώσει την Ελλάδα».
Ιδιαίτερα για την Ελλάδα ο Γάλλος οικονομολόγος εκτιμά ότι θα μπορούσε μέσα στην επόμενη 15ετία να μειώσει το χρέος της κάτω από το 60% «αξιοποιώντας την πλούσια αρχαιολογική κληρονομιά και τα νησιά της που καθιστούν τη χώρα θαυμάσιο προορισμό για ολόκληρη την Ευρώπη».
Παράλληλα, ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας της Γερμανίας Ρίχαρντ φον Βαϊτσέκερ καλεί τη Γερμανία να στηρίξει την Ελλάδα, η διάσωση της οποίας δεν θα πρέπει να αποτύχει εξαιτίας της Γερμανίας. «Δεν πρόκειται για ελληνικό πρόβλημα. Η Γερμανία και η Ευρώπη δεν μπορούν να χωριστούν από την Ελλάδα. Εάν η κοινότητα δείξει αδυναμία, οι κερδοσκόποι θα τη διαλύσουν. Πολλές χώρες παραπαίουν. Η μία κρίση οξύνει την άλλη», λέει ο κ. Βαϊτσέκερ, σε σχόλιό του στην "Bild" .
Ο κ. Βαϊτσέκερ επισημαίνει ότι «το ευρώ είναι ένα σκληρό νόμισμα, σε μας φέρνει συνεχώς αυξανόμενα πλεονάσματα εξαγωγών, αλλά απαιτεί από όλες τις χώρες την άσκηση αξιόπιστης οικονομικής πολιτικής». Για την Ελλάδα σημειώνει ότι «μπήκε ευχαρίστως στο σκληρό νόμισμα, η χώρα πήγε επιτέλους μπροστά, αλλά η κυβέρνηση αποσιώπησε ότι ένα μέρος της νέας ευημερίας οφειλόταν στο δανεισμό» και, όπως λέει, οι πολίτες υφίστανται τώρα τις "επώδυνες" συνέπειες.
Ο κ. Βαϊτσέκερ είναι αυστηρός με όσους στη Γερμανία χλεύασαν την Ελλάδα, διερωτώμενος «ποιός τους δίνει αυτό το δικαίωμα». Ο Χριστιανοδημοκράτης πολιτικός τονίζει ότι «δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τη λύση των προβλημάτων της Ελλάδας» και σημειώνει: «Η κυβέρνηση της Αθήνας με νωπή την επιβεβαίωσή της από τη βουλή το έχει αντιληφθεί. Το άλλο κόμμα συνεχίζει να κλείνει τα μάτια».
Επισημαίνει ότι θα χρειαστεί χρόνος για την επίλυση του προβλήματος και στο ενδιάμεσο διάστημα θα απαιτηθούν χρήματα μόνο και μόνο για να καλυφθούν οι υποχρεώσεις. «Επιτυχία θα υπάρξει μόνο εάν οι Έλληνες συνεχίσουν θαρραλέα την πορεία τους και εμείς ακλόνητοι τους βοηθήσουμε», τονίζει ο κ. Βαϊτσέκερ.
Απευθυνόμενος δε στους Γερμανούς, ο Ρίχαρντ φον Βαϊτσέκερ σημειώνει ότι «τώρα είναι αναγκαία η δύναμή μας. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο, από το να τη δώσουμε για την Ευρώπη» και καταλήγει: «Δεν επιτρέπεται να αποτύχει εξαιτίας μας».
Αναρτήθηκε από gregor der griech.gr

Ένας δικός μας ...θύμα της αλόγιστης βίας



Στα τελευταία εκτός πάσης λογικής βίαια επεισόδια στην πλατεία Συντάγματος, την ημέρα που το μεσοπρόθεσμο συζητείτο στο Κοινοβούλιο, ένας από τους δημοσιογράφους του Newscode.gr, έμεινε ανάπηρος. Απώλεσε πλήρως την ακοή του. Ο λόγος για τον πολύ έμπειρο και πάντα ενθουσιώδη στη δημοσιογραφία, Μανώλη Κυπραίο.
Μια χειροβομβίδα κρότου λάμψης εξερράγη σε απόσταση αναπνοής. Η πλατεία Συντάγματος γεμάτη χημικά , ένας θάλαμος αερίων στην κυριολεξία. Τα ΜΑΤ και οι άλλες δυνάμεις της Αστυνομίας, σε μια επιχείρηση ακραίας, αδικαιολόγητης καταστολής. Ο Μανώλης Κυπραίος, χωρίς να ακούει προσπάθησε να συρθεί για να καταφύγει σε κάποιο κοντινό νοσοκομείο. Οι αστυνομικοί, χωρίς καμία προσπάθεια αυτοελέγχου χτυπούσαν ότι κινείτο . Τα κλομπ βρήκαν εύκολο στόχο τον λαβωμένο βαριά συντάκτη μας και συνέχισαν να χτυπούν.
Για τον αρμόδιο υπουργό και αυτός από τη «περήφανη γενιά του Πολυτεχνείου», υπήρχαν πληροφορίες για ακραίες ενέργειες σε βάρος του Κοινοβουλίου. Εύκολες δικαιολογίες, για την δράση μιας Αστυνομίας που χρησιμοποιήθηκε από το καθεστώς, ως «στρατός κατοχής». Πολιτικοί που μισούν την κοινωνία, από τη στιγμή που δεν στέκεται στην πλευρά των υποστηρικτών τους. Κοινωνία που μισεί τους πολιτικούς και την κυβέρνηση γιατί την προδίδουν και την ρίχνουν βορά στα νύχια των πιστωτών και των κερδοσκόπων.
Ένας κόσμος χωρίς όνειρα, χωρίς δουλειά, σε λίγο χωρίς περιουσία. Μηχανισμοί και ευρωπαϊκά συστήματα εξωνημένων και δοσίλογων, που θέλουν να πείσουν τον Έλληνα ότι όλα γίνονται για το καλό του. «Φτηνά σαμπουάν», δημιουργήματα του πολιτικού μάρκετιγκ, γεμάτο το Κοινοβούλιο των Ελλήνων.
Μέσα στο χάος, στην τύφλωση, την ομίχλη που δεν οφείλεται μόνον στον κατακλυσμό των χημικών, ο δημοσιογράφος που καλύπτει τα γεγονότα, ο καθρέφτης της βίας, που πολλές φορές κινδυνεύει να σπάσει και να χαθεί.
Ο Μανώλης θέλησε να καταγράψει , μαζί με τους άλλους συναδέλφους , την κόλαση. Την αγανάκτηση των πολιτών, την δράση των παρακρατικών, την βία της Αστυνομίας.
Ο Μανώλης , ένας από μας, δεν ακούει πλέον τη ζωή, ακόμη και αν περνά δίπλα του. Άφησε την ακοή του στο «πεδίο της μάχης». Στην πρώτη μεγάλη σύγκρουση μεταξύ πολιτών και ξενόδουλης εξουσίας. Δυστυχώς θα έρθουν και άλλες μάχες και άλλοι τραυματισμοί και αναπηρίες. Οι συγκρούσεις θα φέρουν συγκρούσεις. Οι άδικες αποφάσεις οργή. Κάπου στο τέλος αν όλα δεν χαθούν , θα ξυπνήσει μια νέα ελπίδα.
Μέχρι τότε , όπως και τώρα οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους. Να περιγράψουν ή και καμιά φορά να οδηγήσουν την Ιστορία.
Η ΕΣΗΕΑ , έβγαλε σήμερα ανακοίνωση για τον Μανώλη. Θα σταθεί στο πλευρό του, θα διεκδικήσει από το κράτος που αυθαιρέτησε τα νόμιμα δικαιώματα του. Η Ένωση των Δημοσιογράφων είναι εδώ, σε ένα κρίσιμο έργο, ώστε κανείς να μην μείνει ανήμπορος , κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, τουλάχιστον να μην μείνει αβοήθητος.
Γνωρίζουμε ότι οι πολίτες βλέπουν με καχυποψία, πολλές φορές με εχθρότητα, τους δημοσιογράφους. Οι δημοσιογράφοι αντίστοιχα την Ενωσή τους. Η βίαιη όμως εξέλιξη των γεγονότων , αλλάζει τις σχέσεις, δημιουργεί νέες συνθήκες, δυναμική, αντίσταση στα δεδικασμένα.
Ο Μανώλης δεν ακούει πλέον. Συνεχίζει όμως να γράφει κι εμείς να δημοσιεύουμε για την ενημέρωση σας, τα κείμενά του. Η βία και ο αυταρχισμός δεν θα νικήσουν το πλήθος. Οι Έλληνες θα επικρατήσουν στην ξενόδουλη εξουσία . Πέρα από τη φτώχεια, την οδύνη και την απώλεια, η ζωή θα γράψει ένα ποίημα που θα μιλά για την ελπίδα, την ελευθερία και την πιθανότητα. Στο ίχνος αυτό θα πορευτούμε.
Μενέλαος Τασιόπουλος,
Δημοσιεύθηκε εδώ

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Το 'βλεπαν, το 'παιξαν;


του Σταύρου Χριστακόπουλου

Αν μη τι άλλο ο πρωθυπουργός έχει μια αδιαμφισβήτητη ικανότητα να προβλέπει: «Αν δεν λάβουμε μέτρα για την αποκατάσταση του αισθήματος δικαίου, θα μας πάρουν όλους με τις πέτρες». Τάδε έφη ο Γιώργος Παπανδρέου στις 4 Ιουνίου 2010, σε συζήτηση στη Βουλή. Τη μέρα εκείνη η συζήτηση ήταν τουλάχιστον... σημαδιακή.

Είχε προκληθεί από ερώτηση του Σαμαρά για πράξεις και παραλείψεις του υπουργείου Οικονομικών και της Τράπεζας Ελλάδος επί των διαδικασιών διακανονισμού των συναλλαγών για τα ελληνικά ομόλογα – οι οποίες είχαν εγείρει μεγάλο θέμα για τεχνητά περιθώρια υποτιμητικής κερδοσκοπίας και χειραγώγησης εις βάρος των ελληνικών ομολόγων.
Έλεγε όμως κι άλλα ο Γ.Α.Π. εκείνη τη μέρα, σε μια ακόμη κορύφωση της συνήθους ηθικολογικής ρητορικής του.
«Επίμονη είναι η απαίτησή μας για διαφάνεια στη χώρα και για τη διερεύνηση όλων των υποθέσεων διαφθοράς» τόνιζε με τη βεβαιότητα του αδιαμφισβήτητου και ανυποχώρητου τιμωρού. «Να αλλάξουμε το πολιτικό σύστημα ριζικά, να καταρρίψουμε την ακραία λογική ότι φταίνε οι 300 της Βουλής» παρότρυνε το πολιτικό προσωπικό της χώρας, τον Σαμαρά και τους υπόλοιπους εκλεγμένους αντιπροσώπους του ελληνικού λαού.

Και πράγματι: Από τότε μέχρι σήμερα η κυβέρνησή του με επιμονή και σταθερότητα, με τη συνεπικουρία δημοσιογράφων, διανοουμένων, ποικιλώνυμων προπαγανδιστών αλλά και κοινών ανεγκέφαλων, διακινεί την ίδια άθλια ιστορία: από το «Μαζί τα φάγαμε» και «Η Ελλάδα είναι το τελευταίο κομμουνιστικό κράτος της Ευρώπης», μέχρι το «Όλοι είναι διεφθαρμένοι», «Οι δημόσιοι υπάλληλοι μας χρεοκόπησαν» και διάφορες άλλες ηλίθιες αμετροέπειες. Όλα όσα έπρεπε να ειπωθούν για να αποκλειστούν από τη συζήτηση οι ευθύνες του πολιτικού συστήματος για την κατάρρευση της χώρας.

Η ουσία όμως βρισκόταν στην πρώτη ατάκα του πρωθυπουργού: «Αν δεν λάβουμε μέτρα για την αποκατάσταση του αισθήματος δικαίου, θα μας πάρουν όλους με τις πέτρες». Τι έκαναν για το «αίσθημα δικαίου» από τότε μέχρι σήμερα; Όλα αυτά που συνεχώς καταγράφουμε και είναι πια βαρετό να επαναλαμβάνουμε. Όλα όσα εντείνουν καθημερινά τα αισθήματα της αδικίας, της εξαπάτησης, της αέναης κλοπής αλλά και της ατιμωρησίας των παραγόντων του πολιτικού, επιχειρηματικού και μιντιακού συστήματος.

Ε, λοιπόν, τώρα που κορυφώνονται τα καθημερινά «γιούχα» και αγριεύουν συνεχώς οι διαθέσεις εναντίον υπουργών και βουλευτών, κυρίως της συμπολίτευσης, δικαιώνεται πλήρως ο Παπανδρέου. Σε βαθμό που ν’ αναρωτιέται κανείς – επηρεασμένος από το κλίμα των στημένων αγώνων στο ποδόσφαιρο: Αφού το ’βλεπαν, το ’παιξαν τουλάχιστον για να βγάλουν κανένα ευρουλάκι για το χειμαζόμενο δημόσιο ταμείο;

Ή μήπως φρόντιζαν μόνο για τη διασφάλιση των τοκογλύφων και των διεθνών τζογαδόρων, που πάνω από ενάμιση χρόνο τώρα βγάζουν τρελά λεφτά πάνω στο παιχνίδι της υποτιθέμενης «διάσωσης» της Ελλάδας και της «μάχης κατά των κερδοσκόπων»;
Μπα, μάλλον δεν το ’παιξαν, τουλάχιστον όχι για λογαριασμό του δημόσιου ταμείου, διότι αυτό είναι το μόνο που δεν ωφέλησαν τόσο καιρό, παρότι με τη συνεχή – και σχεδόν αποκλειστική – λεηλασία των εισοδημάτων των συνεπών φορολογουμένων σε λίγο θα προκαλέσουν γενική εκπτώχευση της κοινωνίας.

Καναδυό εκατομμύρια είναι... ΣΥΡΙΖΑ

Τώρα που οι αποδοκιμασίες γενικεύθηκαν, τώρα που κινδυνεύουν να εξελιχθούν σε προπηλακισμούς με άγριο ξύλο, και όχι μόνο για πολιτικούς, τώρα που διάφοροι «αμφισβητίες» της εσωτερικής κυβερνητικής αντιπολίτευσης έγιναν σούργελα με την ψήφο στο Μεσοπρόθεσμο – όχι τόσο επειδή το ψήφισαν, διότι αυτό όλοι το περίμεναν, αλλά με τις γελοιότητες που λένε εκ των υστέρων για να δικαιολογηθούν – ο εχθρός είναι... δεδομένος: ο συνήθης ΣΥΡΙΖΑ.
● Αυτό το άτιμο κόμμα, συμμαχία κ.λπ., το οποίο στις δημοσκοπήσεις παίρνει 4% στο σύνολο του πληθυσμού και 7% ή κάτι τέτοιο στους Αγανακτισμένους των πλατειών, έχει καταφέρει να στήνει πανελλαδικά καρτέρι στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, να τους πολιορκεί όπου κι αν βρίσκονται, να μην τους αφήνει να πάνε μια βόλτα σαν άνθρωποι, να μην μπορούν να ξεμυτίσουν σε ταβέρνα, καφετέρια, δημόσια εκδήλωση.
● Αυτό το τερατώδους... συντονισμού και συνωμοτικότητας πολιτικό σχήμα, που δεν μπορεί να κινητοποιήσει ούτε τους δικούς του και στα γκάλοπ δεν εμφάνισε ποτέ συσπείρωση πάνω από 60%, έχει καταφέρει να είναι παντού και να βυσσοδομεί κατά της δημοκρατίας, των θεσμών, της κυβέρνησης και της έννομης τάξης.

Κάπου ένα εκατομμύριο άνεργοι και άλλοι τόσοι υποαπασχολούμενοι, συμβασιούχοι, υπό απόλυση, με τεράστιες περικοπές στους μισθούς τους, με μαγαζιά φαληρισμένα ή στο όριο του λουκέτου, στο όριο της κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων, μαζί με τις οικογένειές τους, είναι προφανώς αόρατοι. Ή, ακόμη περισσότερο, στηρίζουν τον Παπανδρέου, την κυβέρνηση και τους βουλευτές του και είναι πανέτοιμοι να τους ξανακάνουν κυβέρνηση για να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους.

Κι όταν, σε λίγο, όλοι αυτοί θα παραλάβουν τα μπιλιέτα της εφορίας για να πληρώσουν ένα κάρο έκτακτες εισφορές, φόρους κ.λπ. για εισοδήματα που δεν έχουν πλέον, θα πάνε στην εφορία, θα επιτελέσουν το καθήκον τους και οι μόνοι που θα τα κάνουν λαμπόγυαλο θα είναι αυτοί του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε.

Έχουν μάτια και βλέπουν

Μέσα στο ορυμαγδό της βλακείας και της σκόπιμης προπαγάνδας ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι ψύχραιμοι. Ένας εξ αυτών είναι ο υπουργός Άμυνας Πάνος Μπεγλίτης. Σοβαρός άνθρωπος, με πολιτικό μυαλό, που ποτέ δεν έγινε καν αντικείμενο της δηλητηριώδους σπερμολογίας για πράξεις επιζήμιες ως προς το δημόσιο συμφέρον και απ’ αυτούς που ο ίδιος ο πρωθυπουργός εμπιστεύεται – αν μη τι άλλο – ως έντιμους, έδειξε χθες ότι έχει την κοινή λογική:
«Δεν πιστεύω ότι είναι κεντρική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί κάποιοι φίλοι, μέλη, ανεξέλεγκτοι να δημιουργούν αυτά τα γεγονότα. Δεν πιστεύω ότι είναι υπεύθυνος ο χώρος της Αριστεράς. Είναι λάθος να πάμε σε μετωπική σύγκρουση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχουμε κάτι να κερδίσουμε. Είναι λάθος η τυφλή σύγκρουση».

Ο Μπεγλίτης προφανώς κατάλαβε αυτό που αδυνατούν να καταλάβουν ο Καρχιμάκης, ο Πάγκαλος και διάφοροι άλλοι: ότι, με τις συνεχείς ανοησίες τους, χαρίζουν έναν ιδεολογικά «δικό τους» κόσμο στον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και ότι οι δικοί τους ψηφοφόροι δεν είναι λιγότερο οργισμένοι. Ότι τα γαμωσταυρίδια πέφτουν από παντού.
Φαίνεται να έχει καταλάβει ότι αμέτρητοι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ έχουν μάτια και βλέπουν πως, την ώρα που οι ίδιοι καταβάλλουν βαρύτατο τίμημα στον Μολώχ του χρέους και της κερδοσκοπικής τοκογλυφίας, κάποιοι άλλοι – «σύντροφοι», συνάδελφοι και γείτονές τους – συνεχίζουν να οικονομάνε τρελά από λαμογιάρικο χρήμα που εξακολουθεί να ρέει άφθονο σε έναν όλο και πιο στενό πυρήνα ευνοουμένων.
● Βλέπουν ότι αύριο το πτυχίο των παιδιών τους θα αξίζει στην αγορά εργασίας λιγότερο απ’ αυτό του Βούλγαρου μετανάστη.
● Βλέπουν ότι τα σημερινά πτυχία δεν αξίζουν πλέον δεκάρα και ότι η μετανάστευση έχει γίνει η πρώτη επιδίωξη των γόνων τους, στους οποίους επενδύθηκαν πολλά χρήματα και κόποι που τώρα πάνε χαμένοι.
● Βλέπουν ότι τα προεκλογικά ψέματα του Παπανδρέου και του Παπακωνσταντίνου δεν ήταν τα συνήθη: ότι δεν μιλάμε πια για ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, αλλά για επιστροφή στη δεκαετία του 1950, αν όχι πιο πίσω.
● Βλέπουν ότι διέξοδος δεν υπάρχει σ’ αυτή την τυφλή πορεία προς την πτώχευση.
● Βλέπουν τη χώρα τους να διαλύεται και τους εαυτούς τους να μην έχουν μέλλον.
● Βλέπουν στα πρόσωπα υπουργών και βουλευτών όλο το σάπιο σύστημα που καταρρέει παίρνοντας την Ελλάδα στο βάραθρο.

Όλα αυτά μαζί μπορούν να προκαλέσουν απίστευτη απελπισία, απόγνωση και, ίσως, βία. Δεν χρειάζεται να είσαι... ΣΥΡΙΖΑ για να αγριεύεσαι κάθε φορά που βλέπεις μπροστά σου τους εκπροσώπους ενός συστήματος που ολημερίς αυτολιβανίζεται ότι «σώζει» (ή θα «σώσει» αύριο) τον τόπο κατηγορώντας συλλήβδην ως υπαίτιους τα θύματα της πολυετούς αθλιότητας στην οποία αυτό το άθλιο «σύστημα» σκέψης και εξουσίας τους καταδίκασε.

Η αυτοδικία καταργεί τη δημοκρατία

Κακώς παραξενεύονται οι εκπρόσωποι μιας κάστας της οποίας πολυάριθμα μέλη επί χρόνια λυμαίνονται ατιμωρητί το δημόσιο χρήμα και εκλέγονται με τις ευλογίες επιχειρηματιών επ’ ανταλλάγματι. Πολύ κακώς εκπλήσσονται και άλλοι εκπρόσωποι του κυρίαρχου επί δεκαετίες πολιτικού, οικονομικού και μιντιακού συστήματος. Το τέρας που δημιούργησαν τώρα στρέφεται εναντίον τους.

Άλλωστε δεν γίνεται το ένα είδος διαφθοράς να μένει εσαεί ατιμώρητο και το άλλο – το κοινωνικό – να επισύρει καταδίκη εις θάνατον και μάλιστα ολόκληρης της κοινωνίας, αδιακρίτως, με τη ναζιστικού τύπου «συλλογική ευθύνη».

Όταν αποφασίζεις – ή συναινείς – να διαλύσεις μια χώρα και μια κοινωνία καταργώντας κάθε έννοια διάκρισης και δικαιοσύνης, δεν μπορείς να απαιτείς ούτε δικαιοσύνη ούτε λεπτές διακρίσεις. Σφαλιάρες και κλοτσιές σε περιμένουν. Και προφανώς δεν μπορείς να «καθαρίζεις» χρεώνοντας τον κάθε ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως θυμίσαμε πρόσφατα, οι έμπειροι σε «καταστάσεις ΔΝΤ» Αγγλοσάξονες, γνωρίζοντας από πολυάριθμες προηγούμενες περιπτώσεις, έκαναν λόγο εδώ και ένα χρόνο για επερχόμενες «καταστάσεις εμφυλίου» στην Ελλάδα. Τελευταία μάλιστα αναρωτιούνταν πώς και δεν έχουν προκύψει ακόμη τέτοια φαινόμενα. Σαν να τα εύχονταν μου φάνηκε, αφού μια τέτοια εξέλιξη θα δικαιολογούσε πολλών ειδών εκτροπές, οι οποίες θα διευκόλυναν τα σχέδια κατάσχεσης της χώρας, που ήδη νομοθετήθηκε με το Μεσοπρόθεσμο.

Εδώ ο ελληνικός λαός, αν θέλει στ’ αλήθεια να αντισταθεί, πρέπει να βάλει ένα μεγαλοπρεπές και πολυεπίπεδο στοπ:
● Στοπ στην κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας, η οποία δεν σταματά με την τυφλή και αδιέξοδη βία, αλλά με τον κοινό αγώνα. Με την αναζήτηση ενός νέου ηθικοπολιτικού κώδικα, πέρα από την κοινωνικοποιημένη διαφθορά και την αντίληψη ότι όλα μπορούν να γίνουν σε μια νύχτα ακριβώς όπως πριν – άλλωστε αυτό το «πριν» μας έσυρε όλους μαζί στον γκρεμό.
● Στοπ στη γενικευμένη και πολύχρονη εκπτώχευση και τον εξανδραποδισμό.
● Στοπ στην ελεγχόμενη πτώχευση, κόντρα στους προηγούμενους, νυν και επόμενους υποτελείς της εγχώριας και διεθνούς τοκογλυφίας. Εναντίον όσων επιχειρούν να τον σύρουν στη δουλοπαροικία του χρέους και στη διαρκή χρεοκοπία.
● Στοπ στην αυτοδικία των δικαίως ή αδίκως τσαντισμένων, των επαγγελματιών της «επαναστατικής βίας», των ματατζήδων και των ακροδεξιών προβοκατόρων.
Η αυτοδικία καταργεί τη δημοκρατία, την οποία πρέπει αυτός ο λαός να ξαναδιεκδικήσει. Μόνο που, για να το καταφέρει, θα πρέπει πρώτα να είναι ο ίδιος έτοιμος και ικανός να την κατακτήσει. Κι αυτό έχει κάποιες... ασήμαντες προϋποθέσεις – όπως μια νέα στάση ζωής.
● Δεν είναι μάγκας όποιος «την πέφτει» σε απαξιωμένους καραγκιοζάκους ή σε όσους έτυχε σήμερα να έχουν δημόσιο αξίωμα.
● Δεν δικαιώνονται ποτέ οι εκατό που δέρνουν πέντε.
● Δεν είναι μαγκιά να περιφέρεις κρεμάλες, να εκτονώνεσαι βρίζοντας και να πηγαίνεις στο σπιτάκι σου περιμένοντας να σου πάρουν το κεφάλι.
● Δεν μπορείς να μιλάς για «κότες» όταν συμπεριφέρεσαι χειρότερα απ’ αυτές.
Όποτε οι Έλληνες σήκωσαν ανάστημα, αποσπώντας τον θαυμασμό ακόμη και των σφαγέων τους, το έκαναν με αυτοθυσία, προσφέροντας στον αγώνα για το κοινό καλό περισσότερα απ’ όσα θα μπορούσαν να κερδίσουν – και απ’ όσα στο τέλος κέρδισαν.

Στόχος ο «κοινωνικός αυτοματισμός»

Κάποιοι συστηματικά, απομονώνοντας και διασύροντας κοινωνικές, επαγγελματικές και πολιτικές ομάδες και υποσύνολα, μικρά και μεγαλύτερα, εύλογα ή καθ’ υπέρβαση «συμφέροντα», άλλοτε διασπείροντας το φασιστικό δηλητήριο της «συλλογικής ευθύνης» και άλλοτε εξιδανικεύοντας το ένα θύμα για να το στρέψουν εναντίον του άλλου, ενεργοποίησαν σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό τον «κοινωνικό αυτοματισμό»:
● Ο ένας εναντίον του άλλου και όλοι εναντίον όλων. Μέχρι να χάσουμε όλοι μαζί.
● Ιδιωτικοί υπάλληλοι κατά δημοσίων. Εξίσωση όλων στο χαμηλότερο επίπεδο και ύστερα όλοι μαζί στα Τάρταρα.
● «Τίμιοι» και «συνεπείς» κατά «διεφθαρμένων» και «φοροφυγάδων». Όλοι κρεμασμένοι στο ίδιο τσιγκέλι των ιδιωτών φοροκυνηγών, με τις ίδιες μεθόδους και την ίδια κατάληξη: τη λεηλασία και την εξαθλίωση.

Τον «κοινωνικό αυτοματισμό» θα επιδιώξουν να χρησιμοποιήσουν και τώρα, σε πολλά επίπεδα. Αν η ελληνική κοινωνία τους κάνει τη χάρη να συνεργήσει, παίζοντας το παιχνίδι τους, με τους κανόνες τους, τότε θα συντριβεί για πολλά χρόνια.

Στο χέρι της είναι να αποφασίσει ποιο υπόδειγμα και ποιο μέλλον της ταιριάζει...

Πηγή: http://topontiki.gr/

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Εφαρμοστικός νόμος: Ελλάδα δίχως μέλλον

|

Έχουν διαβάσει καλά οι βουλευτές τι θα ψηφίσουν; Διαβάστε όλο τον εφαρμοστικό νόμο για την εκποίηση της ελληνικής περιουσίας...
Την Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011 ψηφίζεται στη Βουλή των Ελλήνων το ΜεσοπρόθεσμοΠλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής και την Πέμπτη ο Εφαρμοστικός νόμος που υλοποιεί το Μεσοπρόθεσμο.
Τα «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» πήραν στα χέρια τους το επίσημο κείμενο του Εφαρμοστικού νόμου που έχει δοθεί στους Έλληνες Βουλευτές και διαβάζοντας τις διατάξεις αναρωτιόμαστε αν οι Βουλευτές που σκέφτονται να τον ψηφίσουν, έχουν μελετήσει ένα προς ένα τα άρθρα του και το περιεχόμενό τους.
Η αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας μετατρέπεται ουσιαστικά σε μια ευτελή για τα ελληνικά συμφέροντα πώληση μεγάλου μέρους της δημόσιας περιουσίας, προς όφελος των δανειστών μας. Η χώρα υποθηκεύει το μέλλον της, όχι μόνο το άμεσο αλλά και το απώτερο.
Η παραχώρηση π.χ. της εκμετάλλευσης των αρχαιολογικών χώρων, που αποτελούν κομμάτι του μοντέλου ανάπτυξης που ευαγγελίζονται οι εμπνευστές του νόμου, πώς θα αυξήσει τα έσοδα του δημοσίου αφού θα πηγαίνουν απευθείας στους δανειστές μας. Αυτό αποτελεί ένα από τα πολλά παραδείγματα που μπορεί κάποιος να δει στα άρθρα του νόμου.

Δείτε εδώ όλο τον εφαρμοστικό νόμο με σχολιασμό

Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Σάββατο 25/6 ημέρα ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία – γιορτή των πολιτισμών.


Μετά τις 18:00 τραπεζάκια μεταναστευτικών οργανώσεων και σχολείων, παιχνίδια στο παιδικό στέκι, διαδραστικό παιχνίδι για μικρούς και μεγάλους.18:00-20:00 αγώνας κρίκετ μπροστά από τη Βουλή (Αμαλίας)
18:30-19:00 τραγούδια από “Η μαύροι κλέφτες band” απο την ομάδα των Πίσω Θρανίων με τίτλο της εκδήλωσης “Ένα τραγούδι για τον Αχμάντ”.
19:00-21:00 Γυναίκες από το Πακιστάν θα κάνουν henna tattoo κάτω από κάποια τέντα.
19:00 – 21:00 Συζήτηση
χαιρετίζουν:
Bernd Kasparek - Network Welcome to Europe, Germany
Μάνια Παπαδημητρίου - Ηθοποιός
μιλάνε οι:
Λωρέττα Μακόλευ, Ένωση Αφρικανών Γυναικών
Πέτρος Ρυλμόν, Οικονομολόγος
Ανρί Κασόνγκο, Κίνημα Action Congo
Χασάν Καμπζουά, από τους 300 Απεργούς Πείνας
Τζαβέντ Ασλάμ, Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος