Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

O Gliki Mou Ear - Vangelis & Irene Papas

Ο Ορθόδοξος ύμνος "Ω Γλυκύ μου Έαρ" της Μεγάλης Εβδομάδας του Πάσχα, σε ενορχήστρωση Βαγγέλη Παπαθανασίου και φωνητική εκτέλεση Ειρήνης Παππά. Ο ύμνος περιλήφθηκε στο δίσκο "Ραψωδίες" του 1986.


Σημ.1 Ειρήνη Παπά: μία από τις ωραιότερες γυναίκες στο κόσμο...και όχι μόνο
Σημ.2 Χωρίς τον ύμνο "Ω Γλυκύ μου Έαρ" δεν θα υπήρχε Μεγάλη Βδομάδα

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Για την Λέσχη Ανάγνωσης Άνω-Κάτω Κορυδαλλού...


Χθες Μεγάλη Τετάρτη βράδυ ανταποκρίθηκαν πολλοί/ες από τους/τις φίλους/ες μας στο κάλεμα της Λέσχης Ανάγνωσης Άνω-Κάτω Κορυδαλλού στο γνωστο χώρο του υπογείου.Κατόπιν κοινής επιθυμίας σχεδόν όλων των παρευρισκομένων συμφωνήσαμε επί του παρόντος να μην ανακοινώσουμε τα ονόματα, τόσο των συμμετεχόντων, όσο και της προσωρινής συντονιστικής επιτροπής. Αυτό θα γίνει μετά τις εκλογές με την σχεδιαζόμενη δημόσια παρουσία της Λέσχης με εκδηλώσεις στο Κορυδαλλό, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή. Μέσα στους σχεδιασμούς μας είναι η προετοιμασία κεντρικής μεγάλης τιμητικής εκδήλωσης στην Αθήνα του αποβιώσαντα ποιητή το έτος 2007, Νίκου Παπαδόπουλου, φίλου μας και γνωστού από παλιά,παρουσιάζοντας ένα μεγάλο μέρος της ποίησης του " που λεπτούργησε μακριά από τη δημοσιότητα και την αγορά επί σαράντα χρόνια".΄Αλλωστε αυτή είναι και η επιθυμία του επί πολλά χρόνια φίλου του και ποιητή, Τίτου Πατρίκιου...

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

ΣΕ ΚΛΙΜΑ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ




ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΚΟΛΛΑΖ

Αν πω μια καλημέρα, ώρα που πάνε
τα χαμομήλια την πρωινή τους τσάρκα,
νομίζω πιο πολύ θα μ’ αγαπάνε
οι αγύρτες που χασομερούν στα πάρκα.

Κι αν πείσω τη μαντάμ να υιοθετήσει
για παννυχίδα οργίων το χαβαλέ μου,
θά ’χω φτιάξει κολλάζ μια νεκρή φύση
σε κλίμα αυθεντικού Μεσοπολέμου.



Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή «Ακουατίντα».
Αναρτήθηκε από Γιωργος Κεντρωτης
http://alonakitispoiisis.blogspot.com/2011/01/blog-post_8300.html

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Η συνωμοσία της σουπιάς



Του Θοδωρή Γκιώνη

Κάποιοι άνθρωποι έχουν το κόκκινο στυλό κάτω από τη γλώσσα τους. Κάποιοι δάσκαλοι έχουν το κόκκινο στυλό για γλώσσα τους. Γιατί το λάθος το διορθώνουμε με κόκκινο; Δεν θα ήταν πιο ωραία ένα άλλο χρώμα; Ένα γαλάζιο ανοιχτό, της θάλασσας; Του ουρανού το ραφ της αεροπορίας; Το λουλακί απ' το Καλαματιανό σου το μαντίλι; Το μπλε απ' το ματάκι Σου;
Ποιος το σκέφτηκε αυτό; Ποιος το πρότεινε; Ο Ηρώδης, ο Προκρούστης; Ποιος;
Γιατί να παίρνω την κόλλα μου τραυματισμένη να στάζει κόκκινο, να στάζει αίμα από παντού;
Να έρχεται μέσα ο καθένας, σαν αδελφή του ελέους, σαν νοσοκόμα από πάνω μου με το βάμμα του ιωδίου, τη σουλφαμιδόσκονη, το Hansaplast και τα κροκοδείλια δάκρυα.
Γιατί να μην είναι η κόλλα μου γεμάτη μπλε, γεμάτη θάλασσα, ουρανό, να ταξιδεύω και να μαθαίνω, να γυρνάω όλον τον κόσμο με τα λάθη μου. Πιο πολύ στοιχίζει το μπλέ μελάνι από το κόκκινο;
Ο ουρανός σίγουρα στοιχίζει πιο πολύ από το αίμα. Το ίδιο και η θάλασσα; Επειδή έχει δυο σίγμα; Σιγά. Σιγά-σιγά. Για να δούμε.
Είναι τόσο αθώο αυτό; Τι; Σύμπτωση είναι; Έτσι ξαφνικά προέκυψε; Βρέθηκε ένα κόκκινο στυλό μπροστά στον Κάιν και όρμηξε στον Άβελ, για να διορθώσει το λάθος του; Δεν νομίζω. Εδώ υπάρχει σχέδιο. Σχέδιο οργανωμένο. Σε θέλουνε αρνάκι. Απ’ το τσιγκέλι σου να κρέμεσαι. Σφαγμένο, διορθωμένο, τελειωμένο, γδαρμένο, πετσοκομμένο, σουβλισμένο. Δεν σε θέλουν να χοροπηδάς να τραγουδάς στις πρασινάδες, στα γαλάζια τ’ ουρανού, του λάθους σου. Στους λόφους, στις ακρογιαλιές, στα χρώματα.
Βγαίνεις εσύ με το τραγούδι σου το φάλτσο, τον λάθος ρυθμό-βηματισμό, τσουλούφι πεταχτό, τα χαίρεσαι όλα αυτά, τα ζεις, τα εξελίσσεις, τα τελειοποιείς. Θα έρθει η μέρα θα έρθει κι η στιγμή, σωστά να τραγουδήσεις. Θα βρεις το βήμα, τον ρυθμό, θα μπεις και στον χορό. Πώς όμως όταν ο ζηλόφθων βάτραχος, στέκεται απέναντι σου, με κόκκινο στυλό, με χάρακα και με πιστόλι;
Η σουπιά τώρα τι μελάνι έχει; Κόκκινο; Ή από σουπιάς μελάνι φτιάχνουμε το κόκκινο;
Αυτό είναι. Κατάλαβα. Είναι η συνωμοσία της σουπιάς το κόκκινο. Γι’ αυτό. Γι’ αυτό πέφτουν επάνω σου όλοι με το κόκκινο. Δάσκαλοι, συγγενείς, συνάδελφοι, συμμαθητές και φίλοι. Κυρίως αυτοί. Και να ρωτήσω και κάτι; Γιατί όταν οι Ρωμαίοι στρατιώτες, ελόγχισαν το σώμα του Χριστού πάνω στον σταυρό, αντί για αίμα, έτρεξε νερό; Γιατί έτρεξε θάλασσα; Γιατί έτρεξε ουρανός; Γιατί φορτώθηκε το λάθος καθενός;

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=13956

Η Λέσχη Ανάγνωσης Άνω-Κάτω Κορυδαλλού σας προσκαλεί την Μεγάλη Τετάρτη 11 Απριλίου 2012


Η Λέσχη Ανάγνωσης Άνω-Κάτω Κορυδαλλού σας προσκαλεί ν΄ανταμώσουμε και πάλι την Μεγάλη Τετάρτη, 11 Απριλίου 2012, στο υπόγειο της Βαλαωρίτου αρ. 118,στον Άνω Κορυδαλλό, στις 8.30μμ μαζί με τα βιβλία και τα κεριά σας για να διαβάσουμε και να συζητήσουμε αποσπάσματα από τα βιβλία που μας άρεσαν,μας συγκίνησαν,μας ταξίδεψαν, μας πήγαν βαθειά κάτω στη γή, μας σήκωσαν ψηλά πάνω στον ουρανό...Την προηγούμενη φορά η προσέλευση ήταν αναπάντεχα μεγάλη και το γεγονός αυτό μας γεμίζει με αισιοδοξία και ελπίδα για να συνεχίσουμε κόντρα στο θλιβερή ατμόσφαιρα του φόβου και της ανασφάλειας που μας περιβάλλει.

Φεγγάρι μάγια μου κανες...

Από την προχθεσινή πανσέληνο.Την πήρατε είδηση;



Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα...

Ενα μεγάλο σαλιγκάρι

λεμονανθός

Αγγουρα βερύκοκα

Άνθη δαμασκηνιάς

Μυρωδάτη Αμπαρρόριζα

Ανθισμένη τριανταφυλλιά

συνεχίζεται...

Ένα μαγικό απόγευμα ...third part... και τελευταίο

Για ένα ακόμα απόγευμα μαγευτήκαμε στο Tabacco πίνοντας υπέροχο καφέ (γεια στα χέρια σου Παντελή με τον ελληνικό σου), και θαυμάζοντας εξαιρετικές δημιουργίες από νέους καλλιτέχνες... και μη.
Για μια ακόμα φορά εντυπωσιάστηκα από τη φαντασία και την εφευρετικότητα κάποιων ανθρώπων. Υλικά όπως δέρμα, πολυμερικός πηλός , ύφασμα και χάντρες δημιουργούσαν ένα πολύχρωμο αποτέλεσμα που σε παρασύρει σε όμορφες σκέψεις.
Αλλά δεν έλειπε και η ανατροπή, υπό μορφή vintage χρηστικών αντικειμένων, όπως ασπρόμαυρες τηλεοράσεις, παλιά τηλέφωνα με καντράν, και παλιές φωτογραφικές μηχανές, αντικείμενα που κουβαλούν τη νοσταλγία άλλης εποχής, άψογα συντηρημένα (και λειτουργούν κανονικά)!!!
Ας δούμε αναλυτικά ....
"Sofia Xara creativity"
Η Σοφία δημιουργεί κομψοτεχνήματα από πολυμερικό πηλό και από κλωστή πλεγμένη
με την τεχνική του ''Μακραμέ"


"Οι αλεπούδες στο παζάρι"
Η Παναγιώτα δημιουργεί κοσμήματα, τσαντάκια και άλλα χρηστικά αντικείμενα από δέρμα.

''The sunflower"
Η Νένα φτιάχνει κοσμήματα από διάφορα υλικά και πολλή φαντασία αλλά αυτό που με εντυπωσίασε .....
δείτε την παρακάτω φωτογραφία..

"The sunflower"
..... Η Νένα σχεδιάζει υπέροχα έργα τέχνης πάνω σε μεταξωτά μαντήλια... Το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό..
Τόσο που λυπάσαι να τα φορέσεις!

"Vintage for sale"
Ο Δημήτρης επισκευάζει παλαιά αντικείμενα με τέτοιο τρόπο ώστε να δουλεύουν τέλεια.
Δεν είναι ακριβώς τέχνη αλλά το να βλέπεις vintage αντικείμενα είναι εντυπωσιακό!
Θα κάνω ένα αφιέρωμα αποκλειστικά στο ''Vintage for sale" και θα δείτε,
προς το παρόν μπορείτε να πάρετε μια ιδέα στο
https://www.facebook.com/VintageForSale

Αυτά και άλλα πολλά είδαμε στο Tabacco αυτές τις τρεις μέρες. Κάποιοι ξεχώρισαν για την πρωτοτυπία τους, κάποιοι άλλοι για την τέχνη τους , αλλά το σημαντικότερο είναι πως όλοι έχουν βάλει στα δημιουργήματα τους ένα κομμάτι της ψυχής τους....

Και αυτό είναι το καλύτερο !!
Και κάτι άλλο....
"Ο καλύτερος τρόπος για να προβλέψεις το μέλλον σου είναι να το δημιουργήσεις!"
Καλή σας μέρα!!!

http://lovekorydallos.blogspot.com/2012/04/second-part.html
http://lovekorydallos.blogspot.com/2012/04/blog-post_06.html

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Ένα μαγικό απόγευμα ...second part!



To bazaar στο Tabacco καλά κρατεί...
Τη δεύτερη μέρα είχα την τύχη να δω κι άλλα όμορφα πράγματα και να θαυμάσω για άλλη μια φορά την φαντασία και τη δημιουργικότητα κάποιων ανθρώπων..

Κουκλάκια από κάλτσες (!)... φυτικά χειροποίητα καλλυντικά... ρούχα alternative ...αλλά και δερμάτινα σανδάλια , και υφασμάτινες τσάντες φάκελοι. ...

Όλα ευφάνταστα κι όλα πανέμορφα...

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Love Korydallos...

Ένα μαγικό απόγευμα!
Όπως σας έλεγα, σήμερα ξεκίνησε το πιο ''in'' bazaar της πόλης μας! ... Που αλλού ; Στο Tabacco!!!
Κι επειδή έτυχε να βρίσκομαι εκεί....ένα θα σας πω! Μαγεία! ...
Πραγματικά, τόσο όμορφα καλλιτεχνήματα μαζεμένα , σε έναν ζεστό και καλαίσθητο χώρο , είναι απόλαυση για τα μάτια μας...
Οι νέες γυναίκες αλλά και άντρες που συμμετέχουν , δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους και προσφέρουν αντικείμενα με πολύ μεράκι και φαντασία!
Σας παρουσιάζω μικρό δείγμα της δουλειάς τους....
">Βάσια Ακαρέπη
Κορυδαλλός
μου αρέσει η ομορφιά και η αρμονία της ζωής!

Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

ΠΕΡΙ ΥΨΟΥΣ


ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΕΡΙ ΥΨΟΥΣ


Θα σου εκμυστηρευθώ κάτι, α λ λ ά : «μεταξύ μας!»
Βρήκα το κόλπο.
Πρώτον: ακρίβεια στα ραντεβού ασχέτων λέξεων
(παράδειγμα: ξεσκονίζοντας φαλαινοθηρικά),
Μετά: αγριάδα (δώσ’ τους να καταλάβουνε),
Τρίτον; Δεν έχει «τρίτον».
«Τέταρτον» έχει· «πέμπτον»· ζου-ζου-ζου… κ.τ.λ.
Το «τρίτον» είναι εκείνο που μου λείπει
(το ένα τρίτον του εαυτού μου).
Αλλιώωωωωως;… Θά ’βλεπες!…
Τί να σου εξηγήσω;
Π ε ρ ί ε ρ γ ο ς είσαι μωρέ! 

Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή "Aquatinta".
Αναρτήθηκε στο Αλωνάκι της Ποίησης από το Γιώργο Κεντρωτή

Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

Η πράξη

Του Θοδωρή Γκόνη




Έχεις τη σκέψη, το σχέδιο, την απελπισία, την πέτρα, την πίκρα, την
αποφασιστικότητα, τη μέση, την αρχή, το τέλος, τα λόγια, τις λέξεις, τον ήχο, τα καθαρά φωνήεντα, τα επτά. Τα θαύματα. Τα έχεις. Ανατέλλουν, ανεβαίνουν, πετούν, χαίρονται, χαιρετούν, χαμογελούν, μπαλόνια, χαρταετοί, αερόστατα.
Όχι- σου λένε, να τα προσγειώσεις, στο αεροδρόμιο του εφικτού. Να τα υποβιβάσεις στην πράξη. Στην «πραγματικότητα». Στο γήπεδο της. Εκεί. Εκεί. Στη β΄ εθνική. Και πριν προλάβεις να συμφωνήσεις, παίρνουν, πιάνουν τις καρφίτσες, τους αριθμούς, τους υπολογισμούς, τους προϋπολογισμούς. Ακούς το μπαμ. Σκας.
Ωραία ας παίξουμε σ΄ αυτό το πρωτάθλημα. Μακάρι. Ας υπηρετήσουμε την ανάγκη. Έτσι λες και στρώνεσαι στη δουλειά. Σκέφτεσαι πως μπορεί κάτι να γίνει, μπορεί η στιγμή να θέλει τέτοιες προσγειώσεις. Ίσως είναι η ώρα. Είσαι αισιόδοξος μετά από καιρό. Τους πιστεύεις. Τι διάβολο.
Πέφτεις με τα μούτρα, βάζεις τα χέρια όπως πρέπει, όπως αρμόζει, στις λάσπες, στα σκατά, βυθίζεσαι, βουλιάζεις, τραγουδάς, φωνάζεις, πανηγυρίζεις, χαίρεσαι, εργάζεσαι, μνημονεύεις τους παλιούς δασκάλους, μουρμουρίζεις ξόρκια δοκιμασμένα και εκεί που έχεις ξεχαστεί, να τη η νοθεία, η απάτη, η ευτέλεια, η ιδιοτέλεια, ξαναφανερώνεται.
Παίρνει τα λόγια, τις λέξεις, τις σκέψεις- τα παραμορφώνει, τα κάνει όργανό της. Πετυχαίνει ακόμα και την πιο καταχθόνια αλχημεία, τα μετατρέπει στο αντίθετό τους. Γυρίζει τα φωνήεντα σε σύμφωνα.
Πιάστηκες στο δίχτυ, στην παγίδα. Έπεσες στο χαντάκι, χαντακώθηκες. Έκανες το λάθος να προσγειωθείς στο γήπεδό της, σε ανέλαβε. Ξέχασες πως η πράξη είναι απατηλή, αμαρτωλή, φέρνει το αντίθετο εκείνου που θέλουμε να φέρει ή και κάτι πιο σκληρό, μας πηγαίνει εκεί όπου ασυνείδητα, βαθύτερα γυρεύουμε να πάμε. Γιατί η πράξη είναι αποκάλυψη του μυστικότερου πόθου μας, του άγνωστου σ’ εμάς τους ίδιους.

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=13766