Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Το Θαλασσινό Τριφύλλι

Το δελφινοκόριτσο

Καράβια βγήκαν στη στεριά

Καράβια αλήτες

Καράβια είμαστε

Καράβι Κόκκινο..

Καράβια αραγμένα...

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

Νότης Μαυρουδής (Χάρτινο Καράβι) Ερωτικό, 1995

Θα φτιάξω έναν κήπο μαγικό
για να πουλάω ηλιαχτίδες και γιογιό
και πεφταστέρια.
Θα φτιάξω ένα κιόσκι εξωτικό
για να πουλάω φεγγαράδες και λωτό
τα καλοκαίρια.

Αν θες μαζί μου έλα κι εσύ
δυο πειρατές σ' ένα νησί
σ' ένα νησί των θησαυρών
και Κρούσος μα και Ροβινσών.

Θα φτιάξω ένα κήπο εξωτικό
για να χαρίζω έναν ήλιο τροπικό
και μια βεντάλια.

Θα φτιάξω ένα κιόσκι εξωτικό
για να χαρίζω της αγάπης το χυμό
και ματογυάλια...


Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

Χριστούγεννα 2011: Από την γκλάμουρ ελεημοσύνη στην αλληλεγγύη

Πράγματι, ο φετινός εορτασμός των Χριστουγέννων είναι πιο μελαγχολικός από τις περασμένες χρονιές της «αφθονίας». Η «ασθένεια» της κρίσης και το υποτιθέμενο «φάρμακο» της λιτότητας και της επίθεσης στην κοινωνία έχουν δημιουργήσει ένα ασφυκτικό περιβάλλον. Η κίνηση στα μαγαζιά πεσμένη, τα δώρα των εργαζόμενων, όσο υπάρχουν ακόμη και τέτοιοι, πετσοκομμένα, ακόμη και οι στολισμοί μίζεροι. Την ίδια στιγμή, όμως, ο φετινός εορτασμός δεν αφορά έναν άκρατο καταναλωτισμό, γκλάμουρ δεξιώσεις γεμάτες από ακριβά κοστούμια και τουαλέτες με... φιλανθρωπικό χαρακτήρα - προσωπείο. Οι αυταπάτες τέλειωσαν, γεγονός που δεν έχει μόνο αρνητικές πλευρές. Σχεδόν σε κάθε γειτονιά έχουν αναπτυχθεί δράσεις με στόχο την αλληλεγγύη και όχι την ελεημοσύνη, που αντέχουν καθόλη τη διάρκεια του χρόνου κι όχι μόνο κατά το «πνεύμα» των Χριστουγέννων, που ενεργοποιούν και «γεμίζουν» τους ανθρώπους, καλύπτουν πραγματικές ανάγκες, αποτελούν από μόνες τους ένα είδος συλλογικής “ψυχοθεραπείας”. Φέτος δεν ακούς μόνο πρέσβειρες να σε καλούν σε μια «καλή πράξη» για κάποιους, κάπου μακριά: Βλέπεις εργαζόμενους να ενισχύουν απεργούς κι ανέργους, η ανταλλαγή δώρων να γίνεται συλλογική δράση μέσα από ανταλλακτικά - χαριστικά παζάρια, οι μέχρι πρότινος κιτς εορτασμοί να γίνονται γλέντια σε γειτονιές με χαμηλό κόστος, αλλά υψηλό κέφι. Η κρίση γίνεται ευκαιρία και για τους από κάτω: Να αναπτύξουν την αλληλεγγύη μεταξύ τους, να δημιουργήσουν συλλογικές δομές - εικόνες που αν το παλέψουμε μπορεί να είναι από το μέλλον.

Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο και Φαρμακείο Ελληνικού

Την περασμένη εβδομάδα έγιναν τα εγκαίνια του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου και Φαρμακείου Ελληνικού και, όπως μας λέει ο αντιδήμαρχος Κοινωνικής Μέριμνας του Δήμου Αργυρούπολης - Ελληνικού Γιάννης Μαραγκός, τις επόμενες μέρες θα λειτουργήσει και οδοντιατρείο. Στεγάζεται στην πρώην αμερικάνικη βάση, στα γραφεία της Κοινωνικής Υπηρεσίας του πρώην δήμου Ελληνικού, είναι υπό την αιγίδα του νέου δήμου αλλά η λειτουργία του στηρίζεται στις εθελοντικές υπηρεσίες δεκάδων γιατρών, φαρμακοποιών αλλά και πολιτών που βοηθούν σε άλλα πόστα, γραμματειακή υποστήριξη κ.λπ. «Απευθύνεται σε κατοίκους τεσσάρων Δήμων, Αργυρούπολης - Ελληνικού, Γλυφάδας, Αλίμου και Αγίου Δημητρίου, που είναι άποροι και ανασφάλιστοι. Η πιστοποίηση γίνεται μέσω της Κοινωνικής Υπηρεσίας του δήμου» πληροφορεί ο Γ. Μαραγκός και συνεχίζει: «Απευθύνεται σε εκείνους που δεν έχουν καμία πρόσβαση στο Σύστημα Υγείας. Δυστυχώς, δεν είναι λίγοι αυτοί». Άλλωστε, στην περιοχή Αργυρούπολης - Ελληνικού λειτουργεί ήδη από τον Σεπτέμβρη Δίκτυο Εθελοντών Γιατρών για την περίθαλψη των ανασφάλιστων του δήμου. Συμμετέχουν 90 γιατροί, λειτουργούν τρία διαγνωστικά κέντρα και υπάρχουν ήδη 80 οικογένειες καταγεγραμμένες από την Κοινωνική Υπηρεσία του δήμου: «Είναι μια δράση αλληλεγγύης του δήμου μας που μαζί με τους εθελοντές επιχειρεί να κάνει πράξη το σύνθημα 'κανείς μόνος του στην κρίση'» επισημαίνει ο αντιδήμαρχος, απευθύνοντας μέσω της «Α» έκκληση σε ακόμη περισσότερους γιατρούς να συνεισφέρουν, διότι οι ανάγκες διαρκώς αυξάνονται: «Υπάρχει έλλειψη σε παθολόγους και γενικούς ιατρούς. Επίσης υπάρχει ανάγκη από φάρμακα τα οποία συλλέγονται από προσφορές: Όποιος μπορεί να φέρει, να μην πετιούνται τα φάρμακα, να αξιοποιούνται».

Info: Καλέστε στην Κοινωνική Υπηρεσία Δήμου Ελληνικού - Αργυρούπολης 210-9961-973 και επισκεφθείτε τον ιστότοπο: mki-ellinikou.blogspot.com/.

Ανταλλακτικό παζάρι στον Νέο Κόσμο

Την Δευτέρα η Ανοιχτή Συνέλευση κατοίκων Νέου Κόσμου οργανώνει χαριστικό - ανταλλακτικό παζάρι για να «επικοινωνήσουμε με τον κόσμο της γειτονιάς και κυρίως με τους ανέργους» όπως μας είπαν μέλη της Πρωτοβουλίας. Η Ανοιχτή Συνέλευση συγκροτήθηκε το περασμένο καλοκαίρι, την περίοδο του κινήματος των πλατειών, και συνέχισε τη δράση της αδιάκοπα μέχρι σήμερα. Κρατώντας από τις πλατείες, τα μέλη της Συνέλευσης δεν θέλησαν να δώσουν το όνομά τους: «Το παζάρι είναι ένα αντιβιοτικό κατά του καταναλωτισμού των ημερών» μας είπαν, επιμένοντας πάντως ότι «αφορμή δεν είναι τα Χριστούγεννα, αλλά οι μεγάλες ανάγκες της κοινωνίας». «Ο χαρακτήρας της αλληλοβοήθειας δεν έχει καμία σχέση με τη φιλανθρωπία. Αλληλοβοήθεια είναι να βοηθάνε οι από κάτω τους από κάτω, οι αδύναμοι μεταξύ μας, φιλανθρωπία είναι όταν έρχεται ο δυνατός και δείχνει τη δύναμή του» ανέφερε μια κυρία, μέλος της Συνέλευσης.

Info: Το παζάρι γίνεται τη Δευτέρα 26.12, 11 π.μ. με 3 μ.μ. στον Άγιο Σώστη. Παράλληλα θα γίνεται συγκέντρωση αναγκαίων ειδών γυναικείας υγιεινής κ.ά. για τις κρατούμενες των φυλακών Κορυδαλλού και Θήβας. Περισσότερα: nkosmos-sineleusi.blogspot.com/.

Κοινωνική κουζίνα στα Χανιά

Πριν λίγες μέρες η Κοινωνική Κουζίνα στα Χανιά, που ξεπήδησε επίσης μέσα από το κίνημα των πλατειών, βρήκε στέγη, μια αίθουσα που της παραχωρήθηκε από το 1οΓυμνάσιο. «Οι Χανιώτες έχουν αγκαλιάσει την πρωτοβουλία μας. Άλλωστε οι ανάγκες συνεχώς αυξάνονται» είπε η Μένη, που έπειτα από περίπου έξι μήνες διαπιστώνει την αλλαγή του κόσμου που προσέρχεται στα συσσίτια: «Στην αρχή ήταν μόνο μετανάστες ή άστεγοι. Τώρα έρχονται -και- Έλληνες θύματα της κρίσης. Υπάρχουν ορισμένοι, κυρίως μητέρες που διστάζουν να μπουν, ντρέπονται. Σε αυτές δίνουμε τρόφιμα για να τα μαγειρέψουν στο σπίτι. Δεν είναι σταθερός ο αριθμός των ανθρώπων που σιτίζονται, κυμαίνεται από 50 με 70 κάθε βράδυ».

Info: Η Κοινωνική Κουζίνα λειτουργεί κάθε βράδυ, με δύο βάρδιες στις 8 μ.μ. και 8:30 μ.μ. και στεγάζεται στην οδό Τσουδερών 46. Μοναδικοί πόροι είναι οι εθελούσιες προσφορές από πολίτες.

Πρωτοβουλία «Ιστός» Χαϊδαρίου

Με τον καινούργιο χρόνο η Πρωτοβουλία αλληλεγγύης και κοινωνικής δράσης «Ιστός» Χαϊδαρίου θα έχει βρει τη στέγη της και θα ξεκινήσει κανονικά τη λειτουργία της. Την πορεία μέχρι εδώ περιγράφει ο Κώστας Φωτεινάκης: «Η ιδέα ξεκίνησε από ανθρώπους του Οικολογικού Πολιτιστικού Συλλόγου (ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ), ενώ η τομή ήταν όταν πριν από περίπου δύο μήνες οικοτροφεία του ΨΝΑ Δαφνίου οργάνωσαν διημερίδα στην περιοχή για τον κοινωνικό αποκλεισμό. Κάτοικοι του Χαϊδαρίου ήρθαμε σε επαφή με ψυχολόγους στα ΨΝΑ Δαφνίου και Δρομοκαΐτειου και αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στη δημιουργία ενός Δικτύου Αλληλεγγύης. Άρχισε να λειτουργεί συνέλευση στην οποία συμμετέχουν επίσης εκπαιδευτικοί, κοινωνιολόγοι αλλά και απλοί κάτοικοι της περιοχής, είμαστε ήδη έτοιμοι για προσφορά νομικών, ιατρικών και οικονομικών συμβουλών, έχουμε στήσει πρόγραμμα για παιδική απασχόληση, περιβαλλοντική εκπαίδευση κ.λπ. Στόχος δεν είναι κάποιοι υπεράνω να ελεημονήσουν τους από κάτω. Θέλουμε να βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε, να διεκδικήσουμε και θα δείξει ο καιρός και η ανταπόκριση της κοινωνίας πώς θα προχωρήσουμε».

Info: istosxaidari.wordpress.com/

Δράσεις της Ανοιχτής Πόλης

Το περασμένο Σαββατοκύριακο η Ανοιχτή Πόλη 1ου Διαμερίσματος οργάνωσε χαριστικό παζάρι στα Εξάρχεια. «Υπήρχε μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο. Ήρθαν πολλοί για να προσφέρουν, ήρθαν και πολλοί για να πάρουν. Χαρακτηριστικότερη ήταν η περίπτωση μιας δασκάλας από κοντινό σχολείο που ήρθε στο παζάρι για να πάρει βιβλία και παιχνίδια ώστε να μπορέσουν να τα ανταλλάξουν τα παιδιά στο σχολείο» μας είπε η Ελθήνα Αγγελοπούλου, μέλος της Α.Π. που μας ενημέρωσε ότι η Κίνηση θα κάνει νέο παζάρι και με φαγητό στις αρχές του έτους, στην πλατεία Κοτζιά: «Αποφασίσαμε να το οργανώσουμε λίγο μετά τις γιορτές, μια συμβολική πράξη για να δείξουμε ότι συνεχίζουμε, γιατί δεν είναι μόνο τα Χριστούγεννα που υπάρχει ανάγκη αλληλεγγύης». Από το νέο έτος, εξάλλου, θα λειτουργήσει στον Νέο Κόσμο στέκι αλληλεγγύης: «Σε μια γειτονιά που περισσεύουν τα προβλήματα, ιδιαίτερα τώρα με την πλήρη κατάρρευση των προνοιακών δομών του δήμου, προετοιμάζουμε έναν χώρο που, ανάμεσα σε άλλα, θέλουμε να φιλοξενηθούν υπηρεσίες στήριξης, ηθικής και όσο γίνεται και υλικής, για τη γειτονιά», αναφέρει ο Χάρης Κωνσταντάτος από την Α.Π. 2ου Διαμερίσματος.

Δγμοσιέυθηκε στην ΑΥΓΗ

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Ο δρόμος αρκεί





24/11/2011

του Θοδωρή ΓκόνηΣχόλια

Περνάς απέναντι και είναι όλοι εκεί-όπως τότε.
Ξανά απ’ την αρχή.
Δεν θέλω σπίτι, δεν θέλω τραπέζι, δεν θέλω πρόσκληση, καναπέ, κρεβάτι, πάπλωμα.
Δεν θέλω χαρτί, μελάνι, οθόνη. Θέλω δρόμο. Άνοδο. Κάθοδο. Φανάρι να στο κρατώ ανοιχτό, αναμμένο ,πράσινο, κόκκινο να περνάς Μαρία.
Κυρα - Μαρία.



Ο δρόμος αρκεί. Οι φίλοι του δρόμου. Το στερεωτικό. Η εγγύηση. Η σφραγίδα. Ο πανηγυρισμός. Η επαλήθευση. Το άσκοπο, το ένα, το άλλο, το απρόοπτο, το διάλειμμα, το μάθημα, ο λάθος αριθμός, το πάνω κάτω, το σίγουρο, το δεξιά αριστερά.
Αριστερά. Έχει κι ο δρόμος το σαλόνι του, το άνοιγμα, το πλάτεμα, το πέταγμα, τη καταιγίδα, το πουλί που μεθά στην καταιγίδα.
Δεν θέλω γήπεδο, σκηνή, σκοινί- σαπούνι, θέλω περπάτημα, θέλω να βγω, να βρω να πιαστώ, να κρεμαστώ, από το στεναγμό, τη σκέψη σου, που τρέχει στον αέρα, που δίνει διάρκεια στον κόσμο, στη στιγμή.
Στο δρόμο.

Δεν θέλω κουβέντες και ερωτήσεις, παρατηρήσεις και εξετάσεις, θέλω το βούλιαγμα και ό,τι πιάσεις.
Θέλω το εμπόδιο να το δουλέψω, να το γυαλίσω, να το τρυπήσω, να το περάσω, να προσπεράσω.
Να σε κεράσω.

Στο δρόμο, στη γωνία, στο χαντάκι, στο σταυροδρόμι εκεί που μου είπες σ’ αγαπώ και δεν άλλαξες ποτέ τη γνώμη.
Στο δρόμο, στις νεραντζιές, στις αγκαλιές.
Στο δρόμο που προχωρεί, υποχωρεί, λοξοδρομεί και πάντα φτάνει.
Φτάνει σε μας, σε όλους εμάς που συναντιόμαστε εκεί, μονάχα εκεί, σ’ αυτήν την γιορτή.
Του δρόμου.

Σε γνωρίζω, με ξέρεις απ’ το δρόμο. Με θυμάσαι, δεν με θυμάσαι; δεν με φοβάσαι! Χαμογελάς, γελάς και προχωράς.
Περπατάς.
Στο δρόμο. Εκεί. Μόνο εκεί. Μέρα νύχτα. Σκοπιά, σκοπός. Στο φως. Στα σκοτεινά νερά.
Στις δυο τις όχθες. Να γέρνεις. Να λυγάς. Να στάζεις.
Να τραγουδάς.

Στη σκόνη τη χρυσή, στο φωτεινό το μονοπάτι.
Στο δρόμο με τα παπούτσια στο χέρι, όπως τα φόρεσε η ζωή.
Αυτή. Αθόρυβα. Άφοβα.

Όσες φορές με συνάντησες, τόσες φορές με αναγνώρισες, τόσες φορές μου μίλησες.
Με λόγια που ξέρω.
Που καταλαβαίνω.

Λόγια βουβά, ακριβά, προς τα μέσα, υπερηχητικά, που ανθίζουν εντός σου .
Τα μάτια. Στα μάτια.
Το άνοιγμα, το κλείσιμο. Η σκάλα η μεγάλη.
Το σινιάλο. Το σημάδι. Ο προβολέας.

Νερά. Δρόμοι. Παντοτινοί. Ανοιχτοί.
Θέλω στο δρόμο, στις χαμένες ώρες.
Εκεί θέλω.
Δεν θέλω σπίτι.

*Ο Θοδωρής Γκόνης είναι σκηνοθέτης - στιχουργός

Δημοσιεύθηκε στο protagon

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Θέατρο και πολιτική

Βάτσλαβ Χάβελ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 23/12/2011 στην εφημερίδα ΑΥΓΗ


Ένα κομμάτι της ιστορίας τους αποχαιρετούν σήμερα στην Πράγα οι πολίτες της Τσεχίας κηδεύοντας τον Βάτσλαβ Χάβελ, τελευταίο πρόεδρο της Τσεχοσλοβακίας (1989-1993) και πρώτο της Τσεχικής Δημοκρατίας (1993-2003), πρωταγωνιστική μορφή της αντίστασης στο αυταρχικό κομμουνιστικό καθεστώς που επεβλήθη μετά τη σοβιετική εισβολή του 1968 στην Πράγα και συντάκτη, μαζί με τους Γιαν Πάτοσκα, Ζντένεκ Μλύναρ και Πάβελ Κόχουτ, της «Χάρτας 77», τον αγωνιστή που την αποφυλάκισή του απαιτούσαν τα πλήθη στους δρόμους κατά τη διάρκεια της Βελούδινης Επανάστασης.
Ο Β. Χάβελ μπορούσε να συνδυάζει την πολιτική του δράση με το έργο του ως δραματουργού (άλλωστε ξεκίνησε την επαγγελματική του ζωή ως τεχνικός σκηνής σε κάποιο θέατρο της Πράγας). Πίστευε μάλιστα πως οι δύο αυτές ιδιότητες βρίσκονται πολύ κοντά. Στη συνέχεια δημοσιεύουμε αποσπάσματα από ένα κείμενό του τού 1997, απάντηση σε κριτική που του ασκήθηκε όπου τονιζόταν πως στην πολιτική δεν έχει θέση το θέατρο. Ο Χάβελ εξηγεί γιατί τα πράγματα δεν είναι έτσι:
“[...] Σε έναν περιορισμένο σκηνικό χώρο, μέσα σε περιορισμένο χρόνο και με περιορισμένα πρόσωπα, το θέατρο μας μιλάει για τον κόσμο, την ιστορία, την ανθρώπινη ύπαρξη. Εξερευνά τον κόσμο με σκοπό να τον επηρεάσει. Το θέατρο είναι πάντοτε και σύμβολο και συμπύκνωση. Η πολυπλοκότητα της ύπαρξης συμπιέζεται σε έναν απλοποιημένο κώδικα που επιχειρεί να αποσπάσει ό,τι πιο ουσιαστικό από το σύμπαν και να το μεταδώσει στο κοινό του. Αυτό, στην πραγματικότητα, είναι κάτι που κάνουν κάθε μέρα όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι. Το θέατρο είναι ένας μονάχα από τους πολλούς τρόπους έκφρασης της ανθρώπινης ικανότητας για γενίκευση και κατανόηση της αθέατης τάξης των πραγμάτων.
Το θέατρο διαθέτει επίσης μια ειδική ικανότητα να υπαινίσσεται και να μεταδίδει πολλαπλά νοήματα. Η δράση που παριστάνεται επί σκηνής πάντοτε ακτινοβολεί ένα γενικότερο μήνυμα, το οποίο δεν εκφράζεται απαραίτητα με λέξεις. Είναι ένα σπάραγμα ζωής οργανωμένο έτσι ώστε να μπορεί να πει κάτι για τη ζωή στο σύνολό της. Επίσης η συλλογική φύση της θεατρικής εμπειρίας είναι εξίσου σημαντική: το θέατρο προϋποθέτει πάντοτε την παρουσία μιας κοινότητας, ηθοποιών και θεατών, που το βιώνουν μαζί.
Όλες αυτές οι ιδιότητες βρίσκουν το αντίστοιχό τους στην πολιτική. Ένας φίλος μου είπε κάποτε πως η πολιτική είναι 'συμπυκνωμένη επιτομή των πάντων'. Είναι δίκαιο, οικονομία, φιλοσοφία, ψυχολογία. Αναπόφευκτα, είναι και θέατρο -θέατρο ως σύστημα συμβόλων που απευθύνεται σε εμάς ως σύνολο, ως άτομα και ως μέλη μιας κοινότητας, εμπλουτίζοντας τη φαντασία και την ευαισθησία μας. Δεν μπορώ να φανταστώ επιτυχημένη πολιτική χωρίς επίγνωση αυτού του πράγματος.
Τα σύμβολα που χρησιμοποιεί η πολιτική είναι θεατρικής φύσεως. Εθνικοί ύμνοι, λάβαρα, σημαιοστολισμοί, αργίες, δεν σημαίνουν και πολλά πράγματα από μόνα τους, όμως το νόημα που παράγουν είναι ένα όργανο αυτοσυνειδησίας της κοινωνίας, ένα εργαλείο επίγνωσης της κοινωνικής ταυτότητας και συνέχειας. [...]
Οι συμβολικές πολιτικές πράξεις μοιάζουν με αυτές του θεάτρου. Περιλαμβάνουν κι αυτές υπαινιγμούς, πολλαπλά νοήματα, ενδείξεις. Παριστάνουν κι αυτές μια επιτομή της πραγματικότητας, κάνοντας συσχετίσεις χωρίς να είναι ρητές. Κι έχουν επίσης μια καθολικά αποδεκτή τελετουργική δομή που επιβιώνει στον χρόνο.
[...] Ο σημαντικός ρόλος που παίζει στην πολιτική η θεατρικότητα είναι δίκοπο μαχαίρι. Όσοι τη διαθέτουν μπορούν να κινητοποιήσουν την κοινωνία συμβάλλοντας στην προώθηση της δημοκρατικής κουλτούρας, της συνείδησης και της υπευθυνότητας του πολίτη. Τέτοιοι άνθρωποι όμως μπορούν και να κινητοποιήσουν τα χειρότερα ένστικτα και πάθη, μετατρέποντας τους ανθρώπους σε μάζες φανατικών και οδηγώντας τις κοινωνίες στην κόλαση. [...] Αυτή είναι η τεράστια διαφορά ανάμεσα στο θέατρο ως τέχνη και στη θεατρική διάσταση της πολιτικής: Μια φρενιασμένη θεατρική παράσταση από μια ομάδα φανατισμένων αποτελεί μέρος του πολιτιστικού πλουραλισμού κι έτσι συμβάλλει στην επέκταση της ελευθερίας χωρίς να απειλεί κανέναν. Μια φρενιασμένη παράσταση από έναν φανατισμένο πολιτικό όμως μπορεί να οδηγήσει εκατομμύρια ανθρώπους σε έναν όλεθρο χωρίς τελειωμό.
Έτσι, η πολιτική δραματουργία δεν απαιτεί θεατές αλλά έναν κόσμο δρώντων προσώπων. Στο θέατρο η συνείδησή μας επηρεάζεται, αλλά η ευθύνη μας τελειώνει μόλις πέσει η αυλαία. Το θέατρο της πολιτικής έχει διαρκείς απαιτήσεις από όλους μας, δραματουργούς, ηθοποιούς και κοινό, ζητά τη λογική μας, τη μετριοπάθειά μας, την υπευθυνότητά μας, το καλό γούστο και τη συνείδησή μας”.

* Το κείμενο του Β. Χάβελ «Politics and Theatre» δημοσιεύεται ολόκληρο στα αγγλικά στο http://www.project-syndicate.org/commentary/havel45/English. Μετάφραση: Σ.Κ.

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Το κοινωνικό ωδείο είναι γεγονός.



Το κοινωνικό ωδείο είναι γεγονός. Καθηγητές μουσικής (κλασσικής, σύγχρονης, παραδοσιακής) ξεκινάνε την προσπάθεια της προσφοράς δωρεάν μαθημάτων σε όσους δεν έχουν την πρόσβαση στη μουσική παιδεία.
Απευθύνονται σε παιδιά που σταμάτησαν τις μουσικές τους σπουδές για οικονομικούς λόγους αλλά και σε όσους θέλουν να μάθουν κάποιο μουσικό όργανο αλλά δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα.
Οι εν λόγω καθηγητές θεωρούνε τη μουσική και την τέχνη γενικότερα κοινωνικά αγαθά από τα οποία κανείς δεν πρέπει να αποκλείεται.
Από τις αρχές Φεβρουαρίου θα ξεκινήσουνε μαθήματα στην Αθήνα σε χώρο που θα ανακοινωθεί σύντομα.
Τα αρχικά τμήματα θα είναι
• ΚΛΑΣΣΙΚΟ ΠΙΑΝΟ
• ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΚΙΘΑΡΑ
• ΤΣΕΛΟ
• ΟΜΠΟΕ
• ΦΛΑΟΥΤΟ
• ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ (ΘΕΩΡΙΑ -ΑΡΜΟΝΙΑ-ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ-ΣΟΛΦΕΖ)
• ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΚΙΘΑΡΑ

Το κοινωνικό ωδείο θα διευθύνεται από τη συνέλευση των καθηγητών -μαθητών και των γονέων τους.
Αν θέλετε να προσφέρετε μαθήματα ,παρτιτούρες ,μουσικά όργανα ,γραμματειακή υποστήριξη ή βοήθεια γενικά μπορείτε να στείλετε mail στοkoinwniko.wdeio@gmail.com
Αν θέλετε να μάθετε πληροφορίες για τα μαθήματα και να δηλώσετε συμμετοχή για κάποιο από τα παιδιά σας μπορείτε να μας στείλετε mail στοkoinwniko.wdeio@gmail.com με την ένδειξη ΜΑΘΗΤΗΣ
Πηγή
http://tvxs.gr/news/kala-nea/koinoniko-odeio-einai-gegonos

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Χρόνος Πυρφόρος Χρόνος Δεσμώτης Χρόνος Λυόμενος



Έννοιες του χρόνου
Από την αρχαία ελληνική φιλοσοφία στη σύγχρονη φυσική
Η αναλυτική παρουσίαση εδώ
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=635