Αντί να κάτσουν εκεί, να παλέψουν, να ματώσουν και να πραγματώσουν όλα όσα πιστεύουν, αφού μέσα στο Συνασπισμό δεν ήταν κατορθωτό, οι φίλοι της νεότευκτης Δημοκρατικής Αριστεράς, την έκαναν.
Για τις παραιτήσεις ο λόγος στο Δήμο της Αθήνας με αφορμή ένα ψήφισμα. Αν αυτό ήταν το πραγματικό αίτιο κανείς δεν γνωρίζει. Πάντως το γεγονός, έχει έντονο το άρωμα της δεκαετίας του 70 όπου οι έριδες για μια υποδιαστολή, κρατούσαν μήνες.
Δε βαριέσε, άλλη μια περιχαράκωση πίσω από νεοτερίστικη - αριστερή μα ακατάληπτη φρασεολογία. Μόνο που έτσι το τόλμημα είναι υπονομευμένο από την αρχή, μιας και περιορίζεται στα λόγια που όλοι έχουν μπουχτίσει, χωρίς έργο και χωρίς δράση. Και αν τώρα ο Καμίνης φαντάζει πολύ Πασοκ για τους κατοικούντες στο ΔΗΑΡ(ι) , τι να γίνει, από μοναχικούς καουμπόηδες η αριστερά είναι γεμάτη. Χρόνια το ίδιο σενάριο, μέχρι την τελική ενσωμάτωση. Όσο για την ταλαίπωρη Αθήνα και τους απεργούς πείνας, πορεύονται μέσα στην αδιαφορία των γαλαζοπράσινων και τις μπουρδολογίες για μεταρρυθμιστική στρατηγική.
Αλλιώς σας περιμέναμε ρε παληκάρια και σας και τον καλό κυριούλη που κάνατε Δήμαρχο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου