Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Επιτέλους


picasso-arlequin

Όλα λοιπόν έχουν αποκατασταθεί
‘Ολα λοιπόν ξανάγιναν σαν πρώτα

Όλα καλά λοιπόν με τις δημοτικές εκλογές. Οι δημότες εξέλεξαν και πάλι τον Δήμαρχό τους, παρά την πρωτοφανή αποχή και τον τεράστιο όγκο των άκυρων και λευκών ψηφοδελτίων. Πως αλλιώς θα μπορούσε να γίνει άλλωστε, αυτές είναι οι προβλεπόμενες από το νόμο διαδικασίες.
Τα μεγάλα και σημαντικά προβλήματα έμειναν πάλι στο περιθώριο, για άλλη μιά φορά το γιγάντιο χρέος του Δήμου, η αδιαφάνεια, οι πελατειακές σχέσεις και τόσα άλλα μεγάλα θέματα επικαλύφθηκαν από τα μικρά.
Τι μακάβρια σκηνοθεσία είναι αυτή;
Ούτε τις θεατρικές συμβάσεις δεν γνωρίζετε.
Που το βρήκατε αυτό το πράγμα;

Η αποκομιδή των σκουπιδιών που είναι αυτονόητη υποχρέωση ενός Δήμου, κυριάρχησε στις συνειδήσεις των εντυπωσιακά λίγων που προσήλθαν στις κάλπες. Γεγονός που ήταν αρκετό γιά να δώσει την νίκη στον πλέον αποτυχημένο Δήμαρχο από το 1984 και εδώ.
Υπάρχει όμως και το όραμα, οι ουτοπικές ιδέες άν θέλετε που απαιτούν αγώνες και κινητοποιήσεις. Καλά λένε πως χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν έγινε.
Ολόκληρη η ζωή σου μιά ενοχή
και σαν σκυλί πάνω σ΄αυτό το χώμα θα ψοφίσεις
χωρίς ποτέ σου νάχεις ζήσει.

Πόσο καλύτερα θα ένιωθαν οι Κορυδαλλιώτες άν είχαμε μιά διαφορετική δημοτική αρχή; Ίσως δεν το μάθουμε ποτέ. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν δικαιούνται κάποιοι να ονειρεύονται.
Ξυπνάμε αύριο π.χ. σε μιά πόλη όπου ο Δήμος δεν ξοδεύει 40.000 ευρώ γιά χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια ή 18.000 ευρώ γιά πρωτοχρονιάτικη πίττα ή χιλιάδες ευρώ γιά άλλες φιέστες και έντυπα προπαγανδιστικής προβολής διάφορη δράσεων που είναι αυτονόητες γιά ένα σύγχρονο Δήμο.
Σήμερα είπα την αλήθεια. Κανείς δεν με πιστεύει.
Πες μου πως με πιστεύεις εσύ.

Μήπως άς πούμε, δεν είναι και τόσο οραματική φαντασίωση να επιδοτεί ο Δήμος την αγορά ποδηλάτων; Να δίνει δωρεάν βιβλία στα παιδιά σε αντάλλαγμα υλικών ανακύκλωσης που θα τα πηγαίνουν σε σταθμούς συλλογής,όπου εργάζονται απεξαρτημένοι δημότες; Να επιδοτεί τις αγορές προϊόντων από τα μαγαζιά της πόλης;
Να επιβραβεύει έμπρακτα τους εργοδότες που προσλαμβάνουν Κορυδαλλιώτες; Να γίνει ένα πάρκο υψηλού πρασίνου στο χώρο του δημοτικού γκαράζ από τους δημότες τους ίδιους, όπου όλο το έργο και η διαχείρισή του ν΄ανατεθεί σε άνεργους και πολύτεκνους;
Πέρα γιά πέρα αγνοούν
ειρήνη και δικαιοσύνη τι σημαίνουν.
Τους ξέρω από τότε που γεννήθηκα.

Όλα τούτα δεν είναι υπερβολικά, είναι όμως πάνω από την φαντασία και κυρίως πάνω από την παλαιοκομματική πρακτική αυτής της φθαρμένης δεκαεξάχρονης νομενκλατούρας που αναπαράγεται, που θέλει όλο και περισσότερη δύναμη. Που είναι έτοιμη γιά όλα, αρκεί να μην αμφισβητηθούν, αρκεί να μην θιγεί η κατεστημένη ακινησία.
Ποτέ σου τίποτε δεν κατάλαβες.
Κάνεις φιλότιμες προσπάθειες , δεν λέω, μα τι να γίνει,
είναι ζήτημα ιδιοσυγκρασίας.

Οι ούτως ή άλλως πεπερασμένοι διαθέσιμοι πόροι μπορούν να γίνουν πολλοί αποδοτικότεροι και να έχουν πολλαπλασιαστικά θετικά αποτελέσματα , αν χρησιμοποιηθούν με φαντασία και όραμα. Τόσο απλά.
Αυτή η ουτοπία μήπως δεν είναι καθόλου ουτοπία;
Ουτοπική η θέση σας
Η εποχή μας τη σταθερότητά της
έχει επιτέλους βρεί και την ισορροπία της.
Τι να την κάνουμε την εξέλιξη.

Κ.Χ.


Τα αποσπάσματα είναι από το θεατρικό έργο « η τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά» του Δημήτρη Δημητριάδη , γραμμένο απ΄ευθείας στα γαλλικά με πρώτο ανέβασμα το 1968 στο Παρίσι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου